گفتگو

نزدیک به یک سال از اعلام فراخوان پیوستن به کمپین «واو» می‌گذرد، فراخوانی که برای جلب مشارکت و همراهی مردم، اهالی نشر و کتاب در راستای تولید کتاب‌های گویا به راه افتاده و مهم‌ترین هدف آن هم نزدیک شدن مردم به کتاب و کتابخوانی و فراتر از آن، صاحبان آثار است. از این طریق هم مردم امکانی برای مکاتبه با نویسنده و مترجم کتاب‌های مورد علاقه خود پیدا می‌کنند و هم اهالی کتاب از فرصتی برای اطلاع از سلیقه مخاطبان کتاب برخوردار می‌شوند.

پروانه اعتمادی به گفته خود سلیقه‌اش را از بهمن محصص به یادگار برده و جسارتش را از جلال آل‌احمد. صریح است اما صراحت تنها، وجهی از شخصیت اوست. او صورت‌بندی رایج از شناخت را به چالش می‌کشد و مفاهیم دیرآشنا را با مدلول‌های تازه بیان می‌کند. همین موضوع، اظهارنظرهایش را با واکنش‌های مثبت و منفی روبه‌رو می‌کند. سال گذشته یازدهمین فهرست ٥٠٠ هنرمند برگزیده جهان در حالی منتشر شد که نام اعتمادی و چهار هنرمند دیگر ایرانی هم در این فهرست به چشم می‌خورد.

رهبر ارکستر سمفونیک تهران معتقد است موسیقی اصیل ایرانی در راه گذر از رکود و حرکت به سوی موفقیت است و در عین حال گفت: نگاه غربی ها به ایران بعد از برجام تغییر کرده که به نظر می رسد این تغییر مثبت است.

رسانه‌های غربی سعی می‌کنند ایران را به حاشیه برانند و گاهی هم شاهد نادیده گرفته شدن هنرهای ایرانی هستیم تا آنجا که آنها را هنرهای بیزانسی معرفی می‌کنند یکی از فعالیت‌های رسمی رایزنی فرهنگی ایران در سوئد معرفی ایران‌شناسان و کسانی است که در عرصه مطالعات فکر و فرهنگ ایرانی، تاریخ و تمدن ایران و بویژه تاریخ فرهنگی کشورمان در جهان تلاش داشته‌اند. پیش از این ما با چندین تن از این اندیشمندان گفت‌و‌گو داشته‌ایم. در ادامه سلسله گفتارهای ایران‌شناسی، گفت‌وگویی که در ادامه می‌خوانید، با «کنت اکلیند» (Kent Eklind) است.

گفت‌وگو با استاتیس کوولاکیس درباره ماركس جوان

«فراز و فرود تولید فکر در ایران» سال‌ها است که دغدغه‌ اهالی اندیشه است، این دغدغه خاص جامعه ما نیست و اکثر جوامع می‌کوشند تا وضعیت تولید فکرشان را در مقایسه با سایر جوامع به بررسی نشینند و سطح کشور خود را در رتبه‌بندی جهانی ارتقا بخشند.در این فضا، آنچه به نظر می‌رسد شکاف میان کشورهای جهان سوم با کشورهای سرمایه‌داری است.

محمدرضا گودرزی نویسنده پرکاری است. وی تاکنون 10 مجموعه داستان و دو داستان بلند منتشر کرده است. از میان آثار او می‌توان به «پشت حصیر»، «در چشم تاریکی»، «شهامت درد»، «آنجا زیر باران»، «رؤیاهای بیداری»، «اگه تو بمیری» و «نعش‌کش» اشاره کرد. افزون بر این وی سال‌هاست به تدریس داستان‌نویسی اشتغال دارد. با ایشان درباره داستان ایرانی به گفت‌وگو نشستیم.

به نظر می رسد ما ایرانیها در گفتگوها و ادبیات شفاهی بیشتر از دیگران از کنایه، استعاره، ایهام و به نوعی پردهپوشی در کلمات استفاده میکنیم. آیا این امر دلایل تاریخی دارد یا ناشی از ذهنیت شاعرانه است؟

مدتی است که اهالی دانشگاه نسبت به «سلامت نظام دانشگاهی» هشدار می‌دهند و از کژرفتاری‌های علمی در آموزش عالی خبر می‌دهند. بارها در اخبار از تقلب علمی تعدادی از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها شنیده‌ایم. این گفته‌ها و شنیده‌ها بهانه‌ای شد تا در میزگردی به بررسی سلامت نظام دانشگاهی و تقلب علمی در نظام آموزش عالی بپردازیم. از این‌رو با دکتر موسی اکرمی، استاد فلسفه علم دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات و دکتر رضا ماحوزی، استاد فلسفه غرب و عضو هیأت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و دکتر جبار رحمانی، دکترای انسان‌شناسی و معاون پژوهشی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، این موضوع را به بحث گذاشتیم که به نکات قابل تأملی اشاره کردند؛ ماحصل این نشست پیش روی شما است.

دگرگونی پوشاک ایرانیان با پیروزی مشروطه شتابی افزون یافت گرایش به کت و شلوار، حرکتی ویژه دوره پهلوی اول نبود