گفتگو

سفر گنجینه موزه هنرهای معاصر به اروپا بار دیگر حاشیه‌ساز شد. روز گذشته درحالی‌که به نظر می‌رسید پرونده انجام این سفر به اروپا همچنان در هیأت وزیران مفتوح است، انتشار پیامی منتسب به احمد توکلی، نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در توییتر که مخاطبش سیدرضا صالحی‌امیری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود، حاشیه‌ساز شد.

جهان امروز از آن اولین‌ها یا بهترین‌ها است. از این روست كه هرگاه به جهان ترجمان ادبیات آلمانی به زبان پارسی وارد می‌شویم، «مهشید میرمعزی» یكی از نام‌های درخشان در این عرصه است. چراكه اولین بودن در ترجمه از خصایص میرمعزی بوده است. او همواره عادت دارد نخستین مترجمی باشد كه یك اثر را از ادبیات آلمانی به زبان فارسی باز می‌گرداند

دکتر کریم مجتهدی، استاد بازنشسته دانشگاه تهران و عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم‌ انسانی و مطالعات‌ فرهنگی را بیشتر به‌عنوان استاد فلسفه غرب می‌شناسیم. گواه این مدعا، تدریس بیش از شصت سال فلسفه غرب و نگارش آثاری چون «فلسفه‌ نقادی کانت»، «درباره‌ هگل و فلسفه‌ او»، «نگاهی به فلسفه‌های جدید و معاصر در جهان غرب»، «پدیدارشناسی روح برحسب نظر هگل»، «دونس اسکوتوس و کانت به روایت هایدگر» و.... است.

کتاب‌هایی که ‌اندیشه‌های پویا را به سوی مقصد معلوم و اتحاد فکری جوامع بشری و آشنایی زیربنایی حرکت‌های هنری و فرهنگی رهنمون می‌آید و در یک کلام، انسان را به سوی خداوند راهنماست، که قرآن نمودار بی‌شک و ریب آن است.

بدایع‌السمر و وقایع‌السفر» عنوان کتابی است به قلم شیخ الرئیس ابوالحسن میرزاقاجار، فرزند هفتمین پسر فتحعلی‌شاه قاجار، که سید مرتضی آل‌داود این نسخه خطی را در کتابخانه آستان قدس رضوی پیدا کرد و ضمن تصحیح و توضیح، متن آن را در انتشارات مگستان منتشر کرد.سید‌مرتضی آل‌داود متولد 1329 خور و بیابانک از توابع اصفهان، فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی است ...

منتقدان، روشنفکران را عامل همه بدبختی‌های جامعه ایرانی بازشناسانده‌اند جامعه ایران بدون روشنفکران، یک جامعه عقب‌مانده و قبیله‌ای بود

گفتگو با استاد فریبا مقصودی كرمانشاهی

قاچاق نسخ خطی قدیمی و ارزشمند به خارج از کشور، به بازاری پررونق برای سودجویان تبدیل شده؛ طوری که دولت بودجه‌ای قابل توجه برای خرید این نسخ در داخل تخصیص داده است.

شاید در جهان ایران‌شناسی به ذهن کمتر کسی خطور کند که فارغ از اروپا و امریکای شمالی و شرق آسیا و هند، در آفریقا، آن هم نه در شمال آن که به واسطه مشمول جهان عرب شدن در تقسیم‌بندی فعلی، از پیش ارتباطاتی وجود داشته، که در غرب قاره سیاه و در همسایگی اقیانوس اطلس هم می‌توان سراغ از کسانی گرفت که شیفته ایران هستند و مشتاق آموختن و آموزاندن زبان فارسی. اینکه در اقوال آمده که ابن‌بطوطه در چین، روی قایقی غزلی از سعدی را از پیرمردی شنیده، دلیل بر آن نمی‌شود که در جهان امروز، دیگر شاهد نفوذ پیشین «قندِ پارسی» نباشیم؛ چه، اکنون اگرچه شاید دیگر در اقصای چین چنین نباشد اما می‌توان در منتهی‌الیه غربی آفریقا، مردان و زنانی را یافت که پارسی‌گوی‌اند و علاقه‌مند به آن. هرچند دو سده پیش، کسانی از شیراز به زنگبار - تقریباً تانزانیای فعلی - رفتند و آنجا اجتماعی را شکل دادند اما آفتاب آن حضور، دیری نپایید و کم‌فروغ بود

ین توصیف ژوزف آرتور گوبینو درباره ایرانیان در کتاب «سه سال در ایران» شاید بتواند یک تصویر کلی و سرراست از ایرانیان در گذشته به دست دهد که چگونه زندگی را آسوده می‌گرفتند، از آن لذت می‌بردند و مشکلات را به هیچ می‌انگاشتند «من در هیچ‌یک از نقاط جهان ملتی را ندیده‌ام که از لحاظ کنار آمدن با مشکلات زندگی بقدر ایرانیان فیلسوف‌مشرب باشد و دشواریهای جهان را به دیدة حقارت بنگرد و اغلب ایام زندگی را صرف تفریح نماید ... این ملت باهوش و ظریف برای هر مشکلی یک راه‌حل و برای هر کوچة بن‌بستی، یک گریزگاه پیدا کرده است».