اخبار و گزارش

استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی گفت: بدون تردید، عامل اصلی حفاظت از زبان فارسی در کنار جریان‌های دیگر تاریخ ادبیات ما، فردوسی است. فردوسی با نفوذ در ادبیات و فرهنگ فارسی، توانست جریان علمی، فرهنگی و ادبی ماندگاری را در تاریخ ادبیات ما رقم بزند.

حامد الگار در کتاب «تشیع در ایران از صفویه تا امروز» سیر تحولات مذهب تشیع و انشعابات آن و نیز زیرشاخه‌های بعضا متخاصم آن انشعابات را برمی‌شمارد و روند تعاملات و اختلافات صوفیه و ادغام تدریجی متصوفه در اسلام شیعی را از شیخ صفی‌الدین تا پیروزی انقلاب اسلامی و دوران پس از انقلاب تشریح می‌کند.

در یکصد و یازدهمین محفل ماهانه مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، یاد مرحوم عبدالمحمد آیتی با پخش مستند کوتاه تلویزیونی و سخنرانی باقر قربانی زرین و بهرام پروین گنابادی گرامی داشته شد.

خدا را شاکریم که پس از گذشت چهل‌ودو سال، این اعتماد و توجه خاندان‌های فرهنگی به این مرکز علمی هم‌چنان پایدار و بلکه روزافزون است؛ این بدان معنی است که صاحبان این گنجینه‌‎های معنوی و اختصاصی، این مؤسسۀ فرهنگی را برای حفظ و صیانت و نیز بهره‌مندی اهل تحقیق از آن‌ها جای مناسبی تشخیص داده‌اند.

اصغر دادبه، استاد و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی گفت: فرهنگ و هویت ملی مثل ماده است، رنگ‌پریده و مبهم، وقتی صورت بر آن عارض می‌شود، هویت شکل می‌گیرد و آن صورت همان زبان فارسی است.

مرکز همایش‌های بین ­المللی کتابخانه ملی ایران، روز یکشنبه ۲۳ شهریور، میزبان نشستی تخصصی برای نقد و بررسی کتاب «سرّ نی» اثر عبدالحسین زرین‌کوب بود. در این برنامه که سی‌وهفتمین نشست از مجموعه «صد کتاب ماندگار قرن» بود، حمیدرضا توکلی و روزبه زرین‌کوب به تشریح ابعاد تحلیلی، ریشه‌های شکل‌گیری و ویژگی‌های منحصربه‌فرد این اثر برجسته در حوزه مولاناپژوهی پرداختند.

«عبدالحسین زرین‌کوب» ادیب، مورخ و پژوهشگر برجسته ایرانی که مسیر علمی را از کلاس‌های دبیرستان در زادگاهش بروجرد آغاز و تا دانشگاه تهران و بلندای پژوهش‌های ماندگار پیش برد، با آثار پرمایه و تدریس الهام‌بخش خود نه‌تنها در ایران بلکه در محافل علمی جهان به چهره‌ای ماندگار تبدیل شد، زرین کوب از جمله مفاخر کم‌نظیر تاریخ معاصر ایران بود که عمر خویش را وقف جست‌وجوی حقیقت کرد.

انشاءالله رحمتی: «مهم‌ترین کلیدواژه‌ای که کربن وارد ادبیات ما کرد، واژه «اسلام ایرانی» است. کربن همواره به ایران به‌مثابه خانه معنویت و عقلانیت توامان می‌نگریست و این تلفیق برای وی، امری فلسفی و متافیزیکی بود.

کتاب «پویایی فرهنگی آب در تمدن ایرانی» مجموعه مختصری از اطلاعات تاریخی و مردم‌شناسی است که به جلوه‌های گوناگون آب در فرهنگ و تمدن ایرانی اشاره دارد.

فیروزه، سنگی است که با نام ایران در جهان شناخته می‌شود و مردم این سرزمین رنگش را در کاشی‌های گنبدها و کاسه‌های سفالین ریختند و درخشش و ارزشش با خیال و کلام آمیخته اند.