اخبار و گزارش

کارگاه پارچه‌بافی سازمان میراث فرهنگی مکانی است که می‌توان در آن با ارزشمندترین بافت‌های منسوخ شده ایران مانند زری‌بافی، مخمل‌بافی، ترمه‌بافی و... آشنا شد. پارچه‌بافی یکی از صنایع قدیمی ایران است و تبحر و خلاقیتی که ایرانیان در بافت پارچه‌های گوناگون به خرج دادند باعث شد در مقطعی از تاریخ، تولیدات ایرانی زبانزد جهانیان شود.

23 سال مردم به عشق شنیدن این برنامه پیچ رادیو را باز می‌کردند. یک روز صدای بنان، یک روز صدای ایرج، گاهی هم گلپایگانی و شجریان. «گل‌های‌ جاویدان» صدای آشنای سال‌های 35 تا 57 بود؛ برنامه‌ای که همراه مردم زمانه‌اش و انقلابی در رادیو ملی ایران بود.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان ایلام گفت: بر اثر وقوع سیل پنج‌شنبه هفته گذشته، 45 میلیارد ریال خسارت به آثار تاریخی و تأسیسات گردشگری استان واردشده است.

تاریخ ایران زمین نام خواجه نظام‌الملک طوسی را هیچ‌گاه از یاد نخواهد برد. این روزها سالروز قتل این وزیر قدرتمند دوره سلجوقی و صاحب کتاب عظیم «سیاستنامه» در نهاوند است. خواجه بزرگ ابوعلی حسن بن علی بن اسحاق، مشهور به نظام‌الملک، وزیر الب ارسلان و ملک‌شاه سلجوقی، در طوس زاده شد. آن‌گونه که درباره خواجه نظام‌الملک نوشته‌اند و تذکره‌نویسان روی آن اجماع دارند: «او به سال 408 هجری قمری در نوغان طوس تولد یافت و این تاریخ با توجه به تاریخ قتل او که در 77 سالگی به سال 485 اتفاق افتاد، درست می‌نماید.» مردی که جایگاه تازه‌ای برای مقام وزارت در درون سلطنت تعریف کرد، اما این جایگاه برای او چگونه شکل گرفت و به درسی در سیاستنامه‌ها تبدیل شد؟

کاوش های نجات بخشی در محدوده سد سردشت، پرده از استقرارهایی برداشت که قدمت آنها در محوطه ای به نام باغی از هزاره ششم پیش از میلاد آغاز شده و تحت عنوان فرهنگ های نوسنگی سفال و یا حاجی فیروز شناخته می شوند.

سرپرست اداره میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری دزفول از آموزش خط میخی به دانش آموزان این شهرستان خبر داد و گفت:این طرح با استقبال دانش آموزان روبه رو شده است. «یعقوب زلقی» گفت:آموزش خط میخی به دانش آموزان در راستای اجرای طرح ملی میراث بان در مدارس دزفول با هماهنگی مدیریت آموزش و پرورش این شهرستان اجرا شده است. وی افزود: تاکنون دانش آموزان شش مدرسه آموزش میخی را فراگرفته به طوریکه که این دانش آموزان توانایی خواندن کلماتی از خط میخی را پیدا کرده اند.

«بعد از وفات تربت ما در زمین مجوی/ در سینه‌های مردم عارف مزار ماست». این بیتی است منقوش بر مزار مردی که عمر خود را در پی سرپرستی کودکان یتیم و نگهداری و آموزش آنها صرف کرد. بی‌شک دل کندن از آنجا برایش سخت ناگوار بوده است که وصیت می‌کند در همان پرورشگاه به خاک سپرده شود. علی‌اکبر صنعتی‌زاده در شهر کرمان دیار کریمان به دنیا پا گذاشت؛ دیاری در دل کویری خشک که گرچه زندگی در آن سخت بود اما این سختی چیزی از بخشندگی و مهر مردمان‌اش نمی‌کاست. علی‌اکبر صنعتی‌زاده، نامی است که هنوز همچون ستاره‌ای در آسمان دل‌های مردم می‌درخشد. او طعم بی‌کسی و رنج را چشیده بود و در دوران کودکی با بی‌مهری‌هایی روبه‌رو شد که بذر آرمان‌هایی والا را در ذهن و جان‌اش کاشت. پسر وی عبدالحسین صنعتی‌زاده در کتابی با نام «روزگاری که گذشت» از زبان پدر می‌نویسد

کودکی «دیروز» با «امروز»، بسیار تفاوت کرده است. این را همه آن‌هایی که بهار زندگی را پشت سر گذاشته و در خزان آن به سرمی‌برند، معتقدند. آگاهی از این که تفاوت‌ها در چه زمینه‌هایی بوده و از چه منابعی سرچشمه می‌گرفته است، می‌تواند سبک‌های گوناگون زندگی در دوره‌های گوناگون تاریخ ایران را به تصویر بکشد؛ نیز نکته‌هایی مهم از جزییات زندگی ساکنان این سرزمین را در اختیار پژوهشگران بگذارد.

وزارت معارف و اوقاف، اعلانی در روزنامه ایران به تاریخ ٧ شهریور ١٣٠٢ خورشیدی منتشر کرد که دگرگونی نگاه حکومت و جامعه نسبت به یکی از بخش‌های مهم حوزه طب و سلامت مردم جامعه ایران در آن روزگار را بیان می‌کند «به عموم آقایانی که داوطلب تحصیل اجازه‌نامه رسمی دواسازی هستند، اخطار می‌شود که اجازه‌نامه دواسازی فقط به اشخاصی داده می‌شود که یا تحصیلات خود را در مدرسه طبی (در کلاس دواسازی) به اتمام برسانند یا امتحان مخصوص این فن را در مدرسه مزبوره داده باشند و کسانی که دارای یکی از دو شرط فوق‌الذکر هستند به اخذ اجازه‌نامه مزبور نخواهند شد. و مخصوصا تقاضا می‌شود که به وسایل توصیه متشبث نشوند که ندارد».

«هر قوم و هر گروهی از مردم به جهت علل و اسباب متعدد و مختلف دارای اخلاق و اطواری می‌شود که چه بسا در نزد خودش پسندیده و مقبول است در صورتی که مردم دیگری آن را نمی‌پسندند و نکوهیده و مکروه می‌شمارند». این استدلال جیمز موریه را در کتاب جذاب «سرگذشت حاجی بابای اصفهانی»، اگر کنار توصیف او از رفتار‌ها و عادت‌های مردمان جامعه ایران بگذاریم که «رفتار و کردار فرنگی‌ها طابق‌النعل بالنعل با رفتار و کردار ما ایرانیان مخالف است...