مقاله

فقه شیعی در طول تاریخ خود را از خواهش‌های اصحاب قدرت دور می‌داشت چرا که قدرت سلطان غاصب را نامشروع می‌دانست و با اجتهاد و تفکر فلسفی خود قشری‌گری دینی را با روح دین در تضاد می‌دید.

حکمت‌اله ملاصالحی می‌گوید برخی که فکروعقل‌وفهم و استدلال فلسفی را چوبین دانسته‌اند، هنر دلیری و استقلال آن را در میانه میدان و تیزی و برندگی زبان فلسفه را یا ندیدند یا به انکار آن پرداختند.

مسئلۀ تجدید حیات اسلام و در مرحلۀ پیش رفته تر آن، «رنسانس اسلامی»، به طور ویژه در دو قرن اخیر از طرف مصلحان و متفکران دینی جهان اسلام، به منظور حل و فصل مسئلۀ عقب ماندگی و نیز برخورد با مسئلۀ هجوم فرهنگ و استعمار غربی، مطرح شده است.

علّامه اقبال لاهوری از شاعران بزرگ فارسی گوی شبه قاره هند است که اهمیت و جایگاه وی در بین مردم ایران و شبه قاره هند، بر کسی پوشیده نیست. وی درجهت بیان افکار آزادی خواهانه و وحدت طلبانه خود، از زبان شعری فارسی بسیار مدد جسته است.

«شرق‌شناسان گاهی در کشورهای خودشان هم در امان نبودند و ممکن بود به تهمت کفر و الحاد دچار آیند، چنانکه یوهان هربست، مردی که نخستین بار ترجمه‌ای لاتین از قرآن را در قرن شانزدهم چاپ کرد، «به نشر اکاذیب اسلام‌دوستان» متهم و به حکم شورای شهر بازل زندانی شد. بیم آن می‌رفت که حتی پرهیزگارترین یا آزموده‌ترین خوانندگان هم با بدعت‌های این کتاب اغوا شوند.

ما همه به جای همفکری و هم سخنی ملامتگر یکدیگر شده ایم. به سخن یکدیگر گوش نمی کنیم. دیگران یا دیگری مجهول را مقصر می دانیم و هیچ کدام مسئول هیچ چیز و هیچ کار نیستیم.

سیدمحمدعلی جمالزاده، پدر داستان‌نویسی جدید در ایران در تاریخ 23 دی 1270 (12 جمادی الثانی 1309ق) در اصفهان چشم به جان گشود و در 17 آبان 1376 در شهر ژنو درگذشت. پدرش جمال‌الدين واعظ اصفهانی، ملقب به صدرالواعظین از رهبران جنبش مشروطه ایران بود وی غالباً برای وعظ به شهرهای مختلف سفر می‌كرد.

محمد تقی بهار (ملک الشعرا) روزنامه نگار، محقق، ادیب و سیاست ورز، یکی از چهره های برجسته تاریخ معاصر ایران است، که با انتشار روزنامه نوبهار توانست بر جریان های سیاسی-اجتماعی عصر خود تأثیر بسزایی بگذارد.

سیاست گاهی از دیدگاه فلسفه سیاسی بررسی می‌شود و گاهی هم باید آن را از دید الهی مثلا «حکمت متعالیه» که نمونه‌ای عالی از آن است، مورد بررسی قرار داد.

خواجه با تأکید بر اینکه گرایش وسیع مردمان به محاکات و تخیل (به ‌جای تصدیق)، لذت ذاتی محاکات است، نقش شعر را در ایجاد احساس و ادراک زیباشناسانه انسان مورد توجه قرار می‌دهد، دقیقا از آن رو که سبب التذاذ و تعجب نفس می‌شود.