از اوايل جنگ جهانی اول، بحران مواد غذايی و بهطور خاص بحران نان در ایران فراگیر شد. این بحران چند دلیل داشت: هجوم خارجی و قتلعام مردم و نابودی حرث و نسل در اکثر نقاط کشور، خشکسالی بهویژه در سال ١٣٣٥ قمری، بحرانهای مصنوعی به منظور دستیابی به اهداف سیاسی و احتکار غلات توسط اغنیا و کارکنان دولت. وضع قحطی و عوامل بحران موادغذايی در تهران به مراتب بیش از دیگر شهرها پیچیده بود. یکی از عوامل ظاهری قحطی در این شهر، سن و ملخ بود که به جان محصول افتاده و بخش اعظم آن را نابود میکرد. محصولات ناچیز تهران با این حشرات موذی از بین میرفت.
جهان واسطه، عالم مثال، جهانی در میان محسوس و معقول است. ساکنان این عالم، اجسام لطیفاند، به این معنا که هرچند مجرد از مادهاند ولی از برخی اوصاف ماده مانند شکل و ابعاد برخوردارند. این عالم، عالمی واقعی و حتی واقعیتر از عالم محسوس ما و به یک معنا اصل این عالم است. لیکن برای بسیاری از انسانها که به نوعی نسبت به حقیقت آن "کورْباطن"اند و به "کرْتاویلی" مبتلا هستند، موهوم مینماید. کتاب هانری کربن با عنوان ارض ملکوت، عمدتا به این موضوع اختصاص دارد. این کتاب شامل دو بخش است. در بخش نخست، میتوان گفت، فلسفه عالم مثال در اندیشه ایرانی، هم اندیشه ایران پیش از اسلام و هم اندیشه ایران شیعی پس از اسلام، تبیین شده است. در بخش دوم گزیدههایی از متون فلسفی و عرفانی مربوط به این موضوع همراه با توضیحات نویسنده، نقل شده است. آنچه در ادامه میآید، گزیدههایی از متون سهروردی و شارحان وی در این خصوص است.
علامه اقبال لاهوری نظریه پرداز فلسفه و حکمت خودی است که حکمت درآمیخته با درد و عشق و نیز عشق همراه با حکمت و خردورزی و خودباوری را که از ژرفای فطرت، خلقت و حقیقت برخاسته، بیان می دارد. پیامدهای چنین حکمتی عبارت اند از: حرکت، حرارت، تپش، کوشش، مقاومت، پویایی، رهایی و تعالی: ای خوش آن کو از خودی آیینه ساخت و اندر آن آیینه عالم را شناخت
با آنکه بودا پیروان خود را از پرداختن به مباحثی همچون آغاز و انجام جهان برحذر می داشت، اما بعدها متون دینی مکاتب اصلی بودایی، تصویری از جهان شناسی بودایی ارائه می کنند. کیهان شناسی بودایی به دو نوع کلی تقسیم می شود: کیهان شناسی فضایی یا مکانی که آرایش عوالم مختلف را توصیف می کند و کیهان شناسی زمانی که چگونگی پیدایش و نابودی کائنات را بیان می کند.
شاه روزها و ماههای پایانی عمر خود را در آوارگی به سر برد. ترس از استرداد او به جمهوری اسلامی او را مجبور به اقامتهای کوتاه مدت در کشورهای مختلف می کرد. اما سرانجام انورسادات او را پذیرفت. چرا؟ 26 دیماه سال 1357 بدون شک روز بسیار مهمی در تاریخ انقلاب اسلامی به شمار میرود. روزی که بسیاری از سیاستشناسان و مؤرخان آن را به عنوان روز شمار انقلاب بهمن 57 نام گذاری کردهاند.
حکومت پهلوی از ملی گرایی و تجددگرایی برای اخذ مشروعیت سود می جست. تجددگرایی به دلیل عدم پیش نیازهای سیاسی و اجتماعی در تعارض کامل با بنیادها و نهادهای سنتی قرار میگرفت. برقراری مشروعیت پایدار، از قدیمیترین و بنیادیترین بحثهای سیاسی میباشد که همواره رژیمهای سیاسی به دنبال آن هستند، چرا که نداشتن مشروعیت به معنی عدم انطباق ارزشهای حاکمین و مردم و همچنینناکارآمدی رژیم، برای شهروندان آن جامعه است.
رودلف كارل بولتمان (20 آگوست 1884 تا 30 جولای 1976) الهیدان آلمانی دارای پیشینه جانبداری از تعلیمات لوتر بود، كسی كه به مدت سه دهه تدریس مطالعات عهد جدید در دانشگاه ماربورگ را بر عهده داشت. وی یكی از بنیانگذاران نقد شكلی و نخستین نماینده اسطورهزدایی است، یعنی فرآیند تشخیص جوهره پیغام مسیحیت از زرقوبرق اسطورههای باستانیاش. بولتمان كوشید تعالیم مسیحیت را با فلسفه نوین اگزیستانسیالیسم تطبیق دهد، وی تاكید داشت قضاوت هر فرد بر مبنای تجاربش، نه از طریق حیات اخروی و یا در طول رویدادهای فاجعهآمیز آینده، بلكه لحظه به لحظه، هنگام انتخابهای آن مرد و زن برای آنكه ندای خداوند را در قلبش رد كند یا بپذیرد، به وجود میآید.
فردریک فایوی بروس یکی از محققان کتاب مقدس و طرفدار نظریه اعتبار تاریخی عهدجدید است. او در این مقاله ضمن بررسی سطوح مختلف معنایی اسطوره به روش، اهداف و نتایج اسطورهزدایی متالهان برجسته مسیحی مانند بولتمان و مارتین دیبِلیوس و ر.رایتسنشاین اشاره میکند و تا جایی که بولتمان اسطورهزدایی را در معنای زبانشناختی آن به کار برده و آن را معادلیابی صحیح اصطلاحات استعاری کتاب مقدس بداند با او همنوایی میکند. بروس بر این باور است بولتمان به این سطح بسنده نمیکند و اسطوره را به معنای گزارش یک واقعه یا حادثهای میداند که در آن نیروهای ماوراءالطبیعی و ماوراءبشری اثرگذار هستند.
با پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران، رژیم بعث عراق به رغم شعارصلح طلبی و طرفداری از آتش بس، یک بار دیگر به خاک کشورمان هجوم آورد و با تحرکات ایذایی نشان داد که هنوز سودای اشغال مناطقی از خوزستان را در سر دارد وبا خام اندیشی بار دیگر اشتباه 31 شهریور 1359 را در 31تیر ماه 1367تکرار نموده و به تصور اینکه رزمندگان ایرانی دلسرد وناتوان شدهاند، سه روز پس از اعلام پذیرش قطعنامه توسط ایران با استفاده از 6 لشکر از دو محور کوشک وشلمچه مرزهای بینالمللی را پشت سر گذاشت وقصد تصرف مجدد خرمشهر را نمود و در محوری دیگر تا نزدیکی اهواز جلو آمد.
این مقاله بر آن است تا با بررسی و بازكاوی رساله كشف المحجوب اثر ابویعقوب سجستانی كه یكی از مهم ترین آثار فارسی اسماعیلی به شمار می رود، به برخی از پرسشها و ابهامات درباره آن پاسخ گوید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید