مقاله

«نقد فکر عربی» الجابری در ظاهر یک طرح پژوهشی در برابر طرح عظیم فلسفه ایرانی هانری کربن است. فلسفه ایرانی طرح هانری کربن است و الجابری در آثار خود کوشیده است آن طرح را از اساس برهم زند. او می‌توانست در مبادی فکری کربن نفوذ کند و آنها را مورد چون و چرا قرار دهد. کربن پرورده حوزه پدیدارشناسی در فلسفه بوده و درس «بحران تفکر اروپایی» را از هوسرل و «مابعدالطبیعه چیست؟» را از هایدگر آموخته است؛ اما اینکه همه سعی و کوشش مدام و توام با علاقه او در جهت اجرای وظیفه شرق‌شناسی و با دید شرق‌شناسی از منظری دیگر بوده است بجد باید تردید کرد.

ادبیات داستانی بخشی مهم از آثار ادبی است که در کشور ما تا کنون کمتر بررسی شده است. از میان این آثار، داستان هایی برجسته هست که رنگ و بوی بومی و محلی دارد. یکی از این آثار، رمان بلند سال های ابری اثر علی اشرف درویشیان است. در این مقاله جنبه های سبکی این اثر به لحاظ واژگان و سطح نحوی زبان و هم چنین سطح ادبی تحلیل شده است.

هابز که حاکمیت دولت را مقدم بر ارزش آزادی می‌کند و بر مبنای «قرارداد اجتماعی» فرد را تسلیم به حکومت می‌داند، بر سر این دوراهی ناچار می‌شود راه حلی ارائه کند و می‌گوید: «در عمل تسلیم ما تکلیف و آزادی ما هر دو نهفته است و باید این هر دو را از آن بیرون کشید».۱سپس پیمانی را که به موجب آن شخص حق دفاع از نفس خود را نداشته باشد، باطل می‌داند و به اشخاص حق می‌دهد که از تن خود در هر تجاوز دفاع کنند. در جهت مخالف نیز دیدیم که جان استوارت میل با آن همه شیفتگی و اعتقاد در برابر آزادی، در آخرین تحلیل ناچار می‌شود به برخورد قدرت و آزادی بپردازد.

«کمال‎الدین فارسی» فیزیک‎دان برجسته ایرانی، در سال 645 خورشیدی (665مهی/ 1267م) در شیراز به دنیا آمد. وی در روز 30 دی ماه 697 (19 ذیقعده 718/ 12 ژانویه 1319) در تبریز، چشم از جهان بست. کمال‎الدین شیرازی از دانشمندان نامدار دانش فیزیک در رشته نور بود و کتابی به نام «تنقیح المناظر» (تنقیح به معنای پاکیزه و خالص کردن) درباره ماهیت نور نوشت.

زبان فارسی از قابلیت ویژه ای در جذب و پذیرش واژه های بیگانه برخوردار است . افزون بر آن بر بی شمار واژه ی عربی و شمار زیادی واژه های آرامی و ترکی باید از قابل توجهی واژه های ایرانی شرقی نیز در آن نام برد . از آنجا که هیچ زبان شرقی در میان گویش های پدید آورنده ی فارسی نو نیست که بتواند ادامه ی زبان متداول و فرهنگی و تجاری توسعه یافته در ایران دوران ساسانی باشد . لذا واژه های ایرانی شرقی را میتوان در زبان فارسی در زمره ی وام – واژه ها محسوب کرد .

به‌خلاف غول‌های رسانه‌ای، منتقدان ادبی همیشه دربارهٔ اهمیت خودشان تردیدهایی در دل داشته‌اند. ازطرفی نمی‌توان انکار کرد که ادبیات با بنیادی‌ترین واقعیت‌های بشری مواجه است و این ممکن است برای فراهم‌آوردنِ موقعیتی خاص برای افراد مشغول به آن کافی باشد.

مدیریت و سازماندهی فرهنگی، به ویژه در بنیاد فرهنگ ایران. نیز می توان فقره 2 را در 3 گنجاند و زمینه ها را به دو زمینه اصلی تقلیل داد. آنچه خانلری را بیش از عامل های دیگر در میان ادیبان معاصر ممتاز می کند،تلاش او درراه دادن روش و نگرش علمی در پژوهش و آموزش زبانی-ادبی و معیارهای دقیق و سنجیده زیبایی شناخت هنری در مطالعات و نقد ادبی همراه با ذوق ادبی کم نظیر، توجه خاص به زبان فارسی،نثر معاصر فارسی،اصول درست نویسی، شیوا و زیبا نویسی و تاکید ویژه بر اصالت و هویت فرهنگی ایرانی و شناخت اصول و دلایل آنهاست.

"میرزا نصرالله­ خان مشیرالدوله پیرنیا" فرزند آقامحمد نایینی است.[1] او از نوادگان "حاجی­ عبدالوهاب نائینی" یک از عارفان قرن سیزدهم هجری است. میرزا نصرالله پس از طی کردن تحصیلات مقدماتی از نایئن به تهران آمد و در وزارت خارجه به شغل منشی­گری پرداخت و در سال 299ق به مقام نیابت دوم وزارت امورخارجه رسید.[2] سپس مدیر اداره روس شد. در سال 1303 "ناصرالدین شاه" او را ملقب به "مصباح­ الملک" کرد و به نیابت اول وزارت خارجه ارتقا داد. در سال 1308 به لقب "مشیر الملکی" رسید و در سال 1310 لقب "امیرتومانی" گرفت و در سال 1313 معاون وزارت خارجه شد.

برتراند آرتورویلیام راسل (زادهٔ ۱۸ می ۱۸۷۲ – درگذشتهٔ ۲ فوریه ۱۹۷۰). ریاضیدان، منطق‌دان و فیلسوف بریتانیایی بود که آثارش در مورد تحلیل منطقی، فسلفه در قرن بیستم را تحت تاثیر قرار داد. برتراند راسل که موفق به کسب جایزهٔ نوبل نیز شد، در گفتاری کوتاه با عنوان « چگونه از عقاید احمقانه بپرهیزیم؟»، به روشنی به آسیب شناسی آفات تعصب، جزم و جمود، پیشداوری و …. در باورهای آدمی می پردازد.

شاه بهرام شاهرخ، فرزند ارباب کیخسرو شاهرخ و فیروزه در تهران متولد شد و دوران تحصیل را در تهران، بمبئی، انگلستان و آلمان(1307-1311)گذراند و در رشته روزنامه‌نگاری فارغ‌التحصیل شد.1در تهران مدتی کوتاه سردبیری روزنامه ایران را که صاحب امتیاز آن مجید موقر بود برعهده گرفت .2 با توجه به گرایشهای ضد انگلیسی که داشت در تهران با آلمانها ارتباط برقرار کرد و در 1317 به آلمان رفت، در این دوره با داود منشی‌زاده مناسبات دوستانه برقرار کرد و به جرگه طرفداران سیاستهای آلمان فاشیستی پیوست.