پیوند اعضا و استفاده از اندامهای افراد دیگر در بدن فرد نیازمند روشی نوین در دانش پزشکی است که در دهه‌های اخیر پیشرفتهای چشمگیری داشته است. اعضای مورد نیاز برای پیوند عضو معمولاً به دو طریق تأمین می‌شود که عبارتند از: 1) تهیه عضو از جسد؛ 2) استفاده از برخی اعضای دهنده زنده.
«فامّا الذین فى قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنه و ابتغاء تأویله و ما یعلم الا الله: كسانی كه در دلشان میل به كجروى و انحراف است، براى فتنه و فریب دادن مردم، از متشابه كتاب پیروى مى‌كنند و براى اینكه تأویلش را می‌خواهند و حال آنكه تأویل آن را جز خدا نمی‌‌داند.» (آل عمران، 7)
آیه 123 همین سوره به مؤمنان خطاب می‌كند با كافرانی كه نزدیك شما هستند، نبرد كنید: «یاایها الذین آمنوا قاتلوا الذین یلونكم من الكفار و لیجدوا فیكم غلظه و اعلموا ان الله مع المتقین: ای كسانی كه ایمان آورده‌اید، با كافرانی كه مجاور شما هستند، كارزار كنید و آنان باید در شما خشونت بیابند و بدانید كه خدا با تقواپیشگان است.» در این آیه، علت نبرد نیز ذكر شده و آن، هراس‌انداختن در دل كافران است تا به هوس تجاوز نیفتند و كشور اسلامی را مورد تاخت و تاز و هجوم خویش قرار ندهند. در مجمع‌البیان ذیل تفسیر این آیه می‌خوانیم: «این آیه دلالت دارد كه مردم هر ناحیه و مرزی، هر گاه از هجوم دشمن بر حدود اسلام بیم داشته باشند، بر آنها واجب است از خود دفاع كنند؛ گرچه امام عادلی نیز در میان آنها نباشد.
... در میان شهیدانى كه پیكرهایشان را نزد زینب آورده بودند، فرزندان زینب، عون بن عبدالله و برادرانش محمد وعبدالله؛ و برادران زینب: عباس و جعفر و عثمان و عبدالله و محمد و ابوبكر؛ فرزندان حسین (برادر زینب): على وعبدالله، و فرزندان حسن (برادر زینب): ابوبكر و قاسم، و فرزندان عقیل (عموى زینب): جعفر و عبدالله وعبدالرحمن و... بودند...
بدعتی كه معاویه در مسئله ولایتعهدی گذاشت و تا قریب سیزده قرن دوام آورد، مسلمانان را به ذلت حاكمان نشانید. چه فجایعی كه در پی آن اتفاق نیفتاد، چه خونها كه ریخته نشد، چه انسانهای پاك و دینداری كه در پی آن به زندانها، شكنجه‌گاهها و مسلخها و بر سر دارها نرفتند. در این راه، خلفایی بودند كه برادر، یا فرزند خود را به قتل رساندند. بنا به نقل مورخان صدوهشتاد نفر از حاکمان تاریخ اسلام به دست پدران یا پسران و یا برادران خود کشته شدند. صد نفر از آنان به دست نزدیکان خود کور شدند. پنجاه تن زیرشکنجه مردند، چشم همدیگر را میل می‌كشیدند. میان دو برادر جنگها صورت می‌گیرفت و این امیرالمؤمنین‌های دروغین، سیاهچالهای خود را پر از مردمان می‌كردند.
اولین آیه مورد استناد این دیدگاه، آیه 29 سوره توبه است كه به «آیه قتال» و «آیه سیف»38 مشهور است. این آیه، صریحاً به قتال و مبارزه با اهل كتاب فرمان داده است و یكی از مستندات مهم جهاد ابتدایی محسوب می‌شود. قطعاً مراد از قتال با اهل كتاب در این آیه، كارزار با غرض تمتع دنیوی نیست، بلكه غرض، غلبه دین حق و سنت عدالت‌طلبی و كلمه تقوا بر دین باطل و فسق و فجور است. جزیه مأخوذ از آنان نیز به خاطر حفظ ذمه و خون آنان بوده و در واقع، مالیاتی است كه در قبال تأمین امنیت و اداره نیكوی امور آنها توسط حكومت اسلامی، به حكومت پرداخت می‌شود.
برای مطالعه فرآیندهای اجتماعی، جامعه‌شناسی به‌عنوان علمی معرفی می‌شود که نگرشی مشخص درباره رفتار انسانی ارایه می‌دهد و در عین مطالعه جایگاه فردی مردم، ماهیت گروه‌ها و نهادهای اجتماعی را بررسی می‌کند. از این‌رو، جامعه‌شناسی را باید علم مطالعه و بررسی حیات اجتماعی دانست که دامنه گسترده‌ای دارد و امکان بررسی جامعه‌شناختی واکنش‌ها و واقعیت اجتماعی را فراهم می‌آورد. در این میان، نظریه‌های جامعه‌شناسی چارچوب‌هایی برای این علم مطرح می‌کنند که جامعه‌شناسان از آنها برای توضیح و تحلیل فعالیت‌ها، فرآیندها و ساختارهای اجتماعی بهره می‌برند؛ نظریاتی که شامل ایده‌ها، پارادایم‌ها و مکاتبی است که هدف آنها بررسی رفتارهای فردی، گروهی و ساختاری است. پس نظریه جامعه‌شناسی که درپی تشریح و تبیین حیات اجتماعی است، از بسیاری جهات با جامعه‌شناسی هم‌ارز خواهد بود. به عبارت دیگر، جامعه‌شناسی عمدتا همان نظریه جامعه‌شناسی است.
عاشورا، جایگاه عظیمی در تاریخ اسلام دارد. به عبارتی خوابی كه حضرت ابراهیم(ع) دیدند كه حضرت اسماعیل(ع) را به قربانگاه می‌برند، تعبیرش در امام حسین(ع) انجام شد و طبق نظر بعضی از مفسران آیاتی از قرآن به این معنی دلالت دارد؛ آنجایی كه داستان حضرت اسماعیل(ع) را بیان می‌كند و می‌فرماید: او را در ازای قربانی بزرگی فدا دادیم. این آزمایش بزرگی برای حضرت ابراهیم(ع) بود اما در ادامه آیه آمده است: این را برای دیگران باقی گذاشتیم. به این علت مفسران می‌گویند كه این آزمایش برای امام حسین(ع) واقع شد و ایشان از این امتحان الهی سربلند بیرون آمدند. در ظاهر این امر، مقامی بوده كه خداوند برای حضرت امام حسین(ع) حفظ كرده است، مقام شهادت مقام عظیمی است كه فقط خواص به این درجه می‌رسند. به این دلایل است كه به حضرت امام حسین(ع) ذبیح‌الله می‌گویند.
«حرکت» و «زمان» دو ویژگی جدا نشدنی و انفکاک ناپذیر موجود مادی و طبیعی هستند. همان‌طوری که جنبش طبیعی سراسر این مرتبه از هستی را فرا گرفته است؛ زمان که کمیت این حرکت را تشکیل می‌دهد در نگاه فلسفی بویژه فلسفه ملاصدرا بعد چهارم موجود طبیعی محسوب می‌شود و در کنار سه بعد دیگر (طول، عرض و عمق) از عوارض تشخص بخش آن به شمار می‌آید. تغییر، زوال و کهنگی نیز از توابع جسم طبیعی و نیز حوادث اجتماعی است که در عمود زمان واقع می‌گردند و به تعبیر مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام ماه و خورشید که دو نشانه از نشانه‌های بزرگ خدایی هستند هر نویی را کهنه و هر دوری را نزدیک می‌گردانند.
با درود به روان پاك شهیدان كربلا، خاصه سرور آنان حضرت امام حسین(ع) و با عرض تسلیت به امت بزرگ اسلام به مناسبت عاشورای حسینی، در این نوشته به ترجمه و توضیح یكی از سخنرانی‌های حضرت امام حسین در باب امر به معروف و نهی از منكر و وظایف علمای دین و بزرگان و معنونین جامعه اسلامی و حوزه شمول آن پرداخته می‌شود.این روایت در كتاب تحف‌العقول اثر ابن‌شعبه بحرانی از علمای بزرگ قرن چهارم است كه مشتمل است بر احادیث پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع). از اینكه بعضی از عبارت آن مورد استناد بزرگانی چون حضرت امام خمینی در مبحث ولایت فقیه قرار گرفته است، معلوم می‌شود حدیث معتبر است.از فحوای سخنرانی‌ای كه در مكه برگزار شده است برمی‌آید پس از اینكه امام حسین(ع) از بیعت با یزید خودداری كرد و از مدینه به مكه مهاجرت فرمود، جمعی از بزرگان كه در مكه اقامت داشتند از او خواسته‌اند كه یا با یزید بیعت كند یا در گوشه‌یی در میان كوه‌های مكه در سكوت و انزوا زندگی كند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید