مقاله

دو همتای آشیل و هکتور، یعنی اسفندیار و رستم در حماسه بزرگ منظوم ایرانی، شاهنامه فردوسی (سده ۴ ه) نقش مهمی دارند. شباهت های بین کارکرد آشیل و اسفندیار از یک سو، و هکتور و رستم از سوی دیگر اتفاقی نیست. مقاله حاضر در صدد روشن شدن این نکته است که حکومت یونانی باختر (بلخ) در شمال شرقی ایران نخست در ماوراالنهر و بلخ در طول ۲۵۰۰ تا ۱۳۰ پ.م.، و آنگاه در دره سند از ۱۹۰ تا ۵۰ پ.م.، و بعد در دوره پادشاهان سلوکی از ۳۱۲ تا ۱۳۵ پ.م. باعث تاثیرات فرهنگی ماندگار یونانی در ایران زمین شد. یکی از این تاثیرات در سوگنامه “رستم و اسفندیار” دیده می شود

یکی از راههای شناخت بهتر و درک عمیق‌تر از تاریخ معاصر ایران بررسی شخصیتهایی است که بر عرصه سیاست ایران تاثیرگذار بوده‌اند. شخصیتهایی که گاه و بی‌گاه روند تحولات را از مسیر خود خارج ساخته یا بدان شکل بخشیده‌اند.

انقلاب مشروطه ایران به عنوان جنبشی ضداستبدادی، محصول تفکرات و تغییرات فکری و نیز اقدام عملی مردم و برخی از گروههای خاص سیاسی بود. گرچه تغییرات فکری، خیلی پیشتر از آن و تحت تأثیر تحولات جهانی رخ داده بود؛ اما اولین و مؤثرترین اقدام عملی در این زمینه با جنبش مهاجرت صغری آغاز گردید.

اواخر حکومت قاجار با بی‌نظمی و هرج و مرج در کشور همراه بود و این مسئله به رضاخان میرپنج این فرصت را داد تا با همراهی انگلستان و برخی نیروهای داخلی، تهران را تصرف کرده و به‌تدریج تمامی قدرت سیاسی در ایران را به قبضه خود درآورد.

کهن ترین کتابی که درباره عشق از دیدگاه های مختلف، از جمله عرفانی و فلسفی و پزشکی، به قلم نویسنده ای ایرانی نوشته شده «کتاب عطف الالف المالوف علی اللام المعطوف » است. این نویسنده ابوالحسن علی بن محمد بن محمد دیلمی است که خود یکی از شاگردان ابوعبدالله محمد بن خفیف شیرازی بوده و کتاب دیگری تالیف کرده در شرح حال استادش به نام سیرت ابن خفیف...

برنده‌ها و بازنده‌های کالایی‌سازی آموزش عالی در ایران چه کسانی‌اند؟* این پرسشی است که می‌کوشم متناسب‌ با وقت محدودی که در این جلسه در اختیار دارم پاسخی اجمالی برایش تدارک ببینم، پاسخی نه تجربی بلکه عمدتاً تجریدی.

ششم آذر ماه سال1322 ه.ش در جریان جنگ جهانی دوم، کنفرانسی در تهران برگزار شد. نشستی فوق استراتژیک که کنفرانس تهران نام گرفت. این کنفرانس هم در آینده جنگ و هم در آینده ایران بسیار بااهمیت بود. قبل از بررسی این رویداد مهم تاریخی، لازم است اوضاع و تحولات سه سال آغازین جنگ جهانی دوم را به اختصار مرور کنیم

یکی از نویسندگان ایرانی که سعدی را یاوه‌گو و بی‌آزرم می‌خواند، در کتاب «در پیرامون ادبیات» او را نسبت به ظلم و جور حاکمان بی‌اعتنا و ثناگوی ستم‌پیشگان می‌پنداشت و در پی همین برچسب‌زدن‌ها و ناسزاگویی‌ها بود که سالها بعد، نویسنده‌ای دیگر با اشاره به شعرهایی همچون بیت زیر

یشت ها مجموعه ای است از 21 سرود اوستایی. در این سرودها ایزدان کهن ایرانی فراخوانده می شوند. غالباً در لابه لای این سرود ها، قصه ها و اسطوره های قدیم به صورت کوتاه و فشرده بیان شده اند. صورت کامل تر برخی از این اسطوره ها را می توان در متون پهلوی، شاهنامه، و منابع اسلامی مربوط به ایران یافت.

از او آموختم «ایمان» را باید با «تفکر و تعقل» سیراب کرد وگرنه سر از خشونت در می‌آورد.