مقاله

منظومه همایون‌نامه یکی از تواریخ منظوم به زبان فارسی است که در سده هفتم هجری توسّط حکیم زجّاجی (608 ق – زنده تا 676 ق) سروده شده است. آنچه تاكنون درباره حكیم زجّاجی در دسترس بود، اشاره به نام و یادکرد ابیاتی از او در برخی منابع موجود بود به اضافه اطّلاعات اندكی كه درباره وی در منظومه همایون‌نامه درج شده است.

علم چنانكه گفته شد هر چه و هر جا باشد منشا اثر است و به كار می‌آید؛ مع‌هذا گاهی می‌بینیم كه علم را به علم سودمند و علم بیهوده تقسیم می‌كنند و مثلا می‌گویند فلسفه هیچ سودی ندارد و همت‌ها را باید صرف علم كرد. غافل از اینكه اگر جان علم كه تفكر است نباشد، میل به علم نیست و این میل با سفارش این و آن حاصل نمی‌شود. البته این درست است كه از فلسفه هیچ بهره‌‌ای نظیر آنچه از مهندسی و پزشكی عاید می‌شود، به دست نمی‌آید.

«علی قلی خان ایلخانی بختیاری» ملقب به «سردار اسعد دوم» یا «سردار اسعد بزرگ» در سال 1226 هجری شمسی در منطقه جونقان [حوالی شهرکرد] دیده به جهان گشود. او در خانواده «ایلخانی بختیاری» که تقریباً پشت به پشت رهبری طوایف بختیاری را در دست داشتند پا گرفت.

24 اکتبر 1813 میلادی مصادف با 29شوال 1228 هجری قمری، انعقاد عهدنامه‌ای برای صلحی ناپایدار بین ایران و روسیه، پس از سال‌ها جنگ و کشمکش‌های بسیار به سرانجام رسید؛ سرانجامی ناموفق برای ایرانیان؛ عهدنامه‌ای که بسیاری از ایرانیان یازده فصل آن را تحمیلی، ننگین و خفت‌آور تعبیر می‌کنند و روز امضای پیمان را یکی از بدترین روزهای تاریخ خود می‌دانند.

درسال ۱۳۳۷ خورشیدی حبیب‌الله ثابت پاسال، سرمایه‌دار بخش خصوصی، تأسیس یک فرستنده تلویزیونی را به دولت وقت پیشنهاد داد و دولت نیز پیشنهاد او را پذیرفت و برای آنکه کار جنبه قانونی داشته باشدمجلس شورای ملی در29 تیر ماه سال ۱۳۳۷، ماده‌ای با چهار تبصره به تصویب رساند:

به شهادت تاریخ، گستره نیلگون خلیج فارس، همواره تحت حمایت حاکمیت پارسیان بوده، و ایرانیان نه تنها بر این قلمرو آبی ، بلکه بر فرسنگ‌ها دورتر از آن- در زمانه ای که هنوز نامی از بسیاری از کشورهای تازه رسمیت یافته امروزی در بین نبوده- حکمروایی داشته اند.

پروفسور ویلیام چیتیک  ـ از محققان برجستۀ حوزۀ عرفان اسلامی ـ در نوشتار زیر به موضوع «عشق» به ‌عنوان مفهومی بنیادین در معنویت اسلامی می‌پردازد. او با ذکر دلایل مختلف و منسجم برگرفته از قرآن و حدیث، این نکته را که عشق، تنها قابل ‌انتساب به خداست و اوست که در حقیقت عاشق، معشوق و عشق است، به‌زیبایی منعکس می‌کند. از دیدگاه او «عشق» صفت ذاتی و لایتغیر الهی است و با بیان حدیث «خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد» به تبیین اصطلاح «خودعاشقی» حق می‌پردازد

یکی از انواع زیست و شیوۀ معیشت در ایران، جامعۀ ایلی یا جامعۀ شبانی بوده است که در طی هزاران سال تاریخ ایران تا کنون ادامه دارد. ثبات و استواری جامعۀ ایلی در ایران علاوه بر شرایط زیستی، حاصل فرایندهای سیاسی پیچیده ناشی از تقسیم کار اجتماعی نیز بوده است که در نهایت همبستگی ایلی را تضمین می کرده است، تا جایی که به ندرت تغییر جدی و اساسی در سیستم ایلی روی داده است.

سابقۀ تاریخی شهر «مرو» یا «مروشاهجان» به گذشته های دور می رسد. زیرا «مقدسی» بنای آن را به «اسکندر کبیر» نسبت می دهد. «حافظ ابرو» بنیانگذار قهندز «مرو» را «طهمورث» و بانی ربض شهر را «اسکندر رومی» می داند.

مفهوم عدالت در اندیشه ی سیاسی اسلام دوره ی میانه، مبتنی بر حفظ نظم جامعه و عمل سیاسی فضیلت محور و اخلاقی بوده است. بر این اساس، مهم ترین وظیفه ی فرمانروا مقابله با گروه هایی بود که نظم جامعه را، به خصوص از لحاظ عقیدتی، برهم می زدند، و این امر نمادی از عدالت پیشگی وی تلقی می شد؛ شیوه ی عملی که انوشیروان بر اساس آن، به دلیل سرکوب بدعت مزدکیان، در متون تاریخ نگاری اسلامی، دارنده ی این شاخص نشان داده می شود