خور و بیابانک در گذرگاه تاریخ

خور و بیابانک در گذرگاه تاریخ

خور و بیابانک ــ منطقه‌ای کویری و ناشناخته است. تقریباً در مرکز ایران و در حاشیۀ کویر مرکزی قرار گرفته است. می‌گویند وقتی محمدشاه قاجار از یغمای جندقی نشانی دقیق زادگاه و موطن او را خواست و وی با بیان‌ها و گفته‌های گوناگون آنجا را معرفی کرد، اما شاه متوجه جایگاه واقعی آن ناحیه نمی‌گردید. در آخر یغما افزود اگر ایران را به شیری خفته تشبیه نمایند سر آن در جلفا و دُمش در چاه‌بهار قرار گرفته و خور و بیابانک در وسط آن جای دارد.

دربارۀ خور و بیابانک به سبب دوری از شهرهای مختلف و محصور بودن در کویر در کتب قدما اطلاعات زیادی دیده نمی‌شود، اما جغرافی‌نویسان قرون سوم و چهارم گفته‌اند که راه اصفهان به نیشابور از سه روستای بیاضه، گرمه و اردیب می‌گذرد. آنجا را «سه‌ده» نامیده و جمعیت آن را بالغ بر هزار نفر گفته‌اند. اما مقدسی که به احتمال زیاد از آنجا گذشته از آبادانی و ارزانی ارزاق در آنجا و مخصوصاً از گرمه سخن می‌گوید. مسیر راه‌های عبور در سده‌های بعد تغییر کرد و جندق بر سر راه شمال به جنوب ایران قرار گرفت و شهرت آن از بیشتر روستاهای منطقه پیشی گرفت. چنانکه تا اواخر دورۀ قاجاریه، شخصیت‌ها و دانشمندان متعلّق به همه روستاهای خور و بیابانک، خود را جندقی معرفی می‌کردند. امروزه اما اوضاع تغییر کرده و منطقه از بن‌بست بیرون آمده، مسیر خور به طبس گشوده شده و راه کاروان رو جندق به سمنان اسفالته گردیده و روزانه صدها اتومبیل و اتوبوس از این مسیرها عبور می‌کنند، هرچند عبور این وسیله‌ها به آبادی و رونق اقتصادی محل انجامیده، اما آرامش پیشین منطقه از دست رفته است.

اشتراک گذاری:

مشخصات

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: