اخبار

برخی از کرامت های موجود در کتاب های صوفیه در ظاهر بسیار غیرعقلانی و غیرطبیعی به نظر می رسند که هم باورکردن آن ها دشوار است و هم موجودیت آن ها با پاره هایی از تعلیمات اساسی در شریعت و طریقت تعارض دارد. در پدیدآمدن این گونه کرامت ها بیش از هرچیز عامل های خارج از اندیشه های عرفانی و حتّی مغایر با قاعده های محو و فنای فردیت دخالت داشته است، یعنی خلوت ها و استغراق های صوفیان گاه به جای تمرکز مطلق بر یاد حق، به عرصه ای برای خیال بافی های فردی و حضور ساکنان ملکوت و محوریت مشایخ تبدیل شده است.

پیشوایان مکاتب دینی گاه برای اثبات درستی گفتار و دعاوی خود کارهای خارق العاده یی از خود نشان می دادند تا ارتباط خود را با عالمملکوت عملاً نشان دهند. معجزات پیامبران که به قصد تحدّی با منکران بود از این گونه است. در تصوف و عرفان خرق عادت های فراوانی از مشایخ صوفیه نقل شده است. در این نوشتار به تحلیل این دعاوی می پردازیم و انگیزه ی صوفیان را از طرح مسأله ی کرامات صوفیانه بررسی می کنیم.