وقتی کتاب چرخ بی‌آئین را شروع کردم، بیشتر با خود فکر می‌کردم که بعد از سالها مروری می‌کنم بر موسیقی و شعر عارف قزوینی، شاعر و ترانه‌سرای مشروطه ایران، یا بهتر بگویم «شاعر ملی ایران» در دوران مشروطه و بعد از مشروطه. لیکن همان‌طور که جلو می‌رفتم، ذهنم شخم می‌خورد و با چیزی غیر از آنچه در ذهن داشتم روبرو می‌شدم. شاید سالها می‌شد که مستقیماً سراغ کتابی درباره موسیقی و شعر این بزرگمرد آزادی‌خواه ایران نرفته بودم و آنچه در سرداشتم شاید به سال‌های انقلاب و اندکی قبل و پس از انقلاب برمی‌گشت.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید