- محمدعلی فروغی (ذکاء‌الملک) ادیب، نویسنده و کارگزار خوش‌نام حکومتی در عصر پهلوی اول، یک خطابه دلنشین در سال ١٣١٥ خورشیدی در دانشکده حقوق با نام «حقوق در ایران» دارد که نوشتار آن بعدها در مجله یغما به سال ١٣٣٩ خورشیدی منتشر شده است. او خطاب به دانشجویان دانشکده حقوق پس از سی و هشت سال قمری از تاسیس آن چنین می‌گوید «سی و هشت سال در عمر یک کشور و یک ملت زیاد نیست ولیکن اتفاقا این سی و هشت سال اگر از کمیت چیزی نیست، از کیفیت، یعنی از جهت اموری که در این مدت واقع شده چه در ایران و چه در خارج ایران اهمیت بسیاری دارد
نگاهی به شادی‌های اجتماعی ایرانیان؛ مطالعه نمونه موردی جنبش مشروطیت ١ - نگارنده این مطلب، آذر‌سال ١٣٧٦ خورشیدی را خوب به‌یاد دارد؛ زمانی که یک رخداد ورزشی، پیروزی تیم‌ملی فوتبال ایران- استرالیا در بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی ١٩٩٨ میلادی و صعود ایران به مهم‌ترین رقابت‌های جهانی فوتبال، مردم را به‌خیابان‌ها کشاند تا شادی کنند و یک سرور ملی را به شیوه همگانی در کنار یکدیگر جشن بگیرند. این حرکت ملی در آن زمان به‌گونه‌ای تازگی داشت که نه بینندگان و ناظران سیاسی- اجتماعی که حتی خود شادی‌کنندگان را نیز به شگفتی واداشت
حکیمان و پزشکان ایرانی در گذر هزاره‌ها چگونه با بیماران روبه‌رو می‌شدند مهدی یساولی: «اوژن اوبن» سفیر فرانسه در ایران به روزگار قاجار در کتاب خود با نام «سفرنامه‌ها و بررسی های سفیر فرانسه در ایران، ایران امروز ١٩٠٧-١٩٠٦» بخشی را به ارایه تصویری جذاب از «طبابت در ایران» اختصاص داده است. این تصویر بر خلاف بسیاری از سفرنامه‌ها تنها به وضعیت موضوع مورد اشاره وی، طبابت، در تهران به عنوان پایتخت محدود نشده است. در سفرنامه‌هایی پردامنه که اوبن به منطقه‌های گوناگون ایران داشته، مسائل را از دریچه زندگی اجتماعی مردمان آن مناطق نیز بازگفته است.
در روایت‌های عامیانه از تاریخ، حتی در برخی برداشت‌های محققانه، بسیار شنیده‌ایم که ایرانیان در گذشته، افراد چاق را بیشتر می‌پسندیده‌اند. ماجرا حتی پیش‌تر می‌رود و به این‌جا می‌رسد که چاقی در روزگار گذشته، یک پدیده زیبایی‌شناسانه به‌شمار می‌آمده است. از همین‌رو نتیجه می‌گرفته‌اند که زنان و مردان چاق، در عرصه دلربایی، گوی سبقت از دیگران، منظور زنان و مردان لاغر و باریک‌میان، می‌ربوده‌اند.
سفری به قلمرو خیال‌انگیز «ذهن لقب‌گذار» ایرانیان در تاریخ اصطلاحات عامیانه مردمان هر سرزمین یکی از منابع مهم برای جست‌وجو و کنکاش در تاریخ اجتماعی به‌شمار می‌رود. از دریچه بررسی این اصطلاحات می‌توان به رفتارها، کنش‌ها و واکنش‌های شخصی و اجتماعی آن مردمان در دوره‌های گوناگون تاریخی پی برد. «لقب» و «لقب‌گذاری» در فرهنگ ایرانی، به یکی از ویژگی‌های مهم رفتاری مردمان این سرزمین بدل شده است. شاید تاکنون کمتر به این مسأله توجه کرده باشیم که لقب‌گذاری روی یکدیگر در میان ایرانیان، از گذشته‌های دور تا امروز، رواج فراوان داشته است. زمانی هم که موضوع «لقب در تاریخ» مطرح می‌شود، ذهن‌ها به‌سوی القابی می‌رود که شاهان از گذشته‌های دور بر خود و نیز بر درباریان به‌ویژه در سده‌های اخیر و مشخصا در دوره قاجار می‌گذاشته‌اند.
نسخه های زیادی درباره واقعه معراج پیامبر در میان گنجینه نسخه های خطی کتابخانه موزه ملی ملک وجود دارد که در سده های گوناگون ایران اسلامی تالیف و کتابت شده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید