اخبار

مردم ایران در روزگار ساسانی، شاید برای نخستین بار، هم از راه دیرها و دانشگاههای آرامی که در شهرهای انطاکیه و ادس و نصیبین و تیسفون و قنسرین و جندی شاپور بنیاد نهاده شده و جندین دانشمند ایرانی در آنجاها به بار آمده و در ترجمۀ کتابهای فلسفی یونانی و نگارش رساله های علمی به زبان های پهلوی و سریانی دست داشته اند

زندگی و اندیشه را در تعریف انسان گنجانده و اندیشه یا نطق درونی را فصل مقوم او دانسته اند پس اندیشه است که انسان را از دیگر جانوران جدا می سازد. او می اندیشد و می شناسد و می داند و می پژوهد و بررسی و جستار دارد و از چیزی به چیزی دیگر راه می برد. داوری می کند و باور می دارد و گمان می برد و می پندارد و گاهی هم راه نادرست می سپرد.

در علم کلام از یک رشته مباحثی بررسی می شود که آنها را «دقیق» (مقالات الاسلامیین آغاز جزء 2) و «لطیف» (اوائل المقالات شیخ مفید ص 72 – فصل ابن حزم5:2) و «خفی» (تحریر شرح لمع نسخه شمارۀ 350 دانشگاه گ 20 الف – فهرست آنجا از نگارنده ص 557) می خوانند و به یاد دارم که در جائی دیده ام (گویا همان تحریر) که آنها را «غامض» نیز می خوانده اند. از این رشته مسائل دشوار است دو مسئلۀ «معدوم و حال».

امروز، زاد روز پدر علم نسخه شناسی، «محمدتقی دانش‌ پژوه» است. دانش پژوه نویسنده، مصحح، موسیقیدان، مترجم و نسخه‌ پژوه ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران بود. استاد دانش پژوه در طول بیش از شصت سال فعالیت علمی و نسخه شناسی به تألیف 326 مقاله و تصحیح و چاپ بیش از 50 مجلد کتاب همت گماشت.

در دومین کنگرۀ تحقیقات ایرانی که در شهریور سال 1350 در شهر مشهد برگزار شده است دربارۀ جامع ناصری شیخ سیف الدین علی استرآبادی سخن راندم.

از سوی انجمن آثار مفاخر فرهنگی مراسم بزرگداشت استاد محمدتقی دانش‌پژوه، نسخه‌شناس و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی عصر دیروز برگزار شد.

انجمن آثار و مفاخر فرهنگی اعلا کرد به مناسبت پاسداشت و تکریم از مقام شامخ علمی و خدمات ارزنده فرهنگی استاد فاضل و توانا و پژوهشگر نستوه، مرحوم محمدتقی دانش‌پژوه، نسخه‌شناس، فهرست‌نویس، مصحح و مترجم برجسته و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مراسم بزرگداشتی را با حضور علما، استادان، فرهیختگان و دوستداران علم و دانش برگزار می‌کند.