اخبار

در همهمه روزی پرمشغله و پرتشویش از اخبار اطراف و‌ اکناف فرهنگ‌ و سیاست واقتصاد ، ودر اوج‌ دلواپسی ها از سرنوشت «خود» و‌ « دیگران » ، شنیدن خبردرگذشت محسن وزیری مقدم ، خاطرات از یاد رفته ای را در ذهن زنده کرد . خبردرگذشت این هنرمند ، ‌ یاد او‌ راچنان در دیده و دل ، پرفروغ پیش چشم‌ آورد که‌ لحظاتی بس عمیق ، از آن دلواپسی ها به در آمدم و به گذشته های دور رفتم.

مراسم بزرگداشت محسن وزیری مقدم در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. مراسم بزرگداشت محسن وزیری مقدم با حضور خانواده این هنرمند فقید و جمعی از هنرمندان عصر پنجشنبه ۵ مهر در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در سال ١٣٢٥ نخستین کنسرت ارکستر سمفونیک احیاشده تهران به رهبری پرویز محمود، با کمک هنرجویان دانشکده هنرهای زیبا در سالن دانشکده حقوق برپا می‌شود. برگزارکننده اصلی این برنامه جوانی است دانشجوی سال سوم رشته نقاشی و شیفته موسیقی کلاسیک و آرزوی دیرینه‌اش این است که ویلنیست شود. این آرزو در او چنان ریشه‌دار است که برای فراهم‌کردن هزینه یادگیری ویلن، شب‌ها در غذاخوری دانشکده کار می‌کند. شیفتگی این جوان به بتهوون وصف‌ناپذیر است؛ چنان‌که سیما و حالت چهره‌اش بی‎شباهت به بتهوون نیست و صادق هدایت نیز که در این ایام در اتاقی در دانشگاه تهران روزگار می‌گذراند، او را بتهوون می‌نامد. نام این جوان محسن وزیری‌مقدم است و مقدر است که دریافتش از موسیقی کلاسیک را با جادوی رنگ و تصویر بیان کند و بدل به اوْلین نقاش ایرانی شود که تابلوهایش تجسم تصویری موسیقی کلاسیک و مدرن باشد. در نمایشگاه اخیر وزیری‌مقدم در گالری اعتماد، به مناسبت مرور ٧٠ سال زندگی هنری این نقاش، آنچه دیده می‌شد هارمونی چشم‌نواز فرم و رنگ و حجم بود و فضای نمایشگاه، هم‌نوایی باخ، بتهوون و بارتوک را طلب می‌کرد.