اخبار

با پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران، رژیم بعث عراق به رغم شعارصلح طلبی و طرفداری از آتش بس، یک بار دیگر به خاک کشورمان هجوم آورد و با تحرکات ایذایی نشان داد که هنوز سودای اشغال مناطقی از خوزستان را در سر دارد وبا خام اندیشی بار دیگر اشتباه 31 شهریور 1359 را در 31تیر ماه 1367تکرار نموده و به تصور اینکه رزمندگان ایرانی دلسرد وناتوان شده‌اند، سه روز پس از اعلام پذیرش قطعنامه توسط ایران با استفاده از 6 لشکر از دو محور کوشک وشلمچه مرزهای بین‌المللی را پشت سر گذاشت وقصد تصرف مجدد خرمشهر را نمود و در محوری دیگر تا نزدیکی اهواز جلو آمد.

«در مورد قبول قطعنامه که حقیقتا مساله بسیار تلخ و ناگواری برای همه و خصوصا برای من بود، این است که من تا چند روز قبل معتقد به‌‌‌ همان شیوه دفاع و مواضع اعلام شده در جنگ بودم و مصلحت نظام و کشور و انقلاب را در اجرای آن می‌‏دیدم؛ ولی به واسطه حوادث و عواملی که از ذکر آن فعلا خودداری می‌‏کنم و به امید خداوند در آینده روشن خواهد شد و با توجه به نظر تمامی کار‌شناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور، که من به تعهد و دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش‌بس موافقت نمودم... .» این جملات را امام خمینی‌(ره) 29 تیر 1367 درباره قبول قطعنامه 598 از سوی ایران در پیامی که به دلیل سالروز کشتار زائران ایرانی در مکه منتشر شده بود، بیان کرد

در روز ۲۷ تیر ۱۳۶۷ به دنبال پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران، جنگ هشت ساله میان ایران و عراق رسماً به پایان رسید. قطعنامه ۵۹۸ اول مرداد ۱۳۶۶ از سوی سازمان ملل صادر و در ۲۷ تیر ۱۳۶۷ از سوی ایران پذیرفته شد و در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ به اتفاق آرا به تصویب نهایی رسید.