اخبار

در همهمه روزی پرمشغله و پرتشویش از اخبار اطراف و‌ اکناف فرهنگ‌ و سیاست واقتصاد ، ودر اوج‌ دلواپسی ها از سرنوشت «خود» و‌ « دیگران » ، شنیدن خبردرگذشت محسن وزیری مقدم ، خاطرات از یاد رفته ای را در ذهن زنده کرد . خبردرگذشت این هنرمند ، ‌ یاد او‌ راچنان در دیده و دل ، پرفروغ پیش چشم‌ آورد که‌ لحظاتی بس عمیق ، از آن دلواپسی ها به در آمدم و به گذشته های دور رفتم.

چهارشنبه ، چهارم اردیبهشت 1398، پیکررنجوروپاک دکترمحسن جهانگیری از صحن طبقۀ اول دانشکدۀ ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه تهران تشیع شد . ازگروه های آموزشی دانشکدۀ ادبیات ( فلسفه ، تاریخ ، زبان وادبیات فارسی ، ادبیات عرب ، فرهنگ وزبان های باستانی و...) بعضی از استادانِ نامبردار وپرآوازۀ نائل شده به افتخاربازنشستگی نیز که روزگاری از یاران وهمکاران دکتر جهانگیری بود ه اند با چشمانی تر ودلی سرشار از غم، باپای دردمند و عصا به دست ، به وداع همکار ودوست دیرین خود آمده بودند . از استادان دانشکدۀ ادبیات ودانشگاه های دیگر هم چندنفری خود را به رغم گرفتاری هایشان رساندند .

فرهاد طاهری درباره آشنایی‌اش با محمد دبیرسیاقی که مدت کوتاهی است درگذشته است، اظهار کرد: درست است که من همشهری دبیرسیاقی بودم، اما از دوران جوانی از قزوین خارج شدم و در تهران زندگی می‌کردم؛ با دبیرسیاقی هم در تهران حشر و نشر داشتم، آن‌ هم زمانی که استاد مرجع‌شناسی ما فردی به نام ستوده بود و ما را به عنوان نمونه‌خوان چاپ اول لغت‌نامه دهخدا، به همکاری دعوت کرد که در این کار با دبیر سیاقی همکاری کردیم.

دکترسیدمحمد دبیرسیاقی ( 1298- 1397) یاردیرین علامۀ دهخدا و یادگاراو در میان اصحاب قلم ، پنجشنبه ، 19 مهر 1397 در خاک قزوین آرامش ابدی یافت.

درروزی آرام و در تهران خالیِ از فریاد وشور[1] ، صادق صندوقی در خلوتِ شهر دیده برهم گذاشت . جوانان ونوجوانان تلگرام بازو واتس اپی واینستگرامی این روزگاران بعید می دانم نام صادق صندوقی راشنیده باشند اما کودکی های من وهم نسلانم، وچه بسا کودکی های سایه روشن و رنگ پریدۀ بسیاری در گوشه گوشۀ روستاها وشهرهای دور، به رنگ ونقش پردازی های آثار صادق صندوقی است .

با خاموشی عباس کیارستمی، یکی از دیدگان بسیار ژرفانگرِ ایرانی به «زندگی، طبیعت و سرنوشت» برهم نهاده شد و بارقه‌ای بسیار نادر از خلاقیت بی‌نظیر در این سرزمین فرو مرد. یکی از جلوه‌های فرهنگ ایرانِ معاصر، دیدگاهش به «زندگی و انسانیت و روابط انسانی» است. این جلوه، نیاز به پنجره‌ای دارد تا ساکنان ورای ایران و ناآشنایان به فرهنگ آن بتوانند چهره واقعی این جلوه را از میان آن پنجره بنگرند.

فرهاد طاهری، نویسنده و ویراستار متون ادبی با حضور در خبرگزاری کتاب ایران از غم میراث ایرانی گفت. به اعتقاد وی امروزه در فضای فرهنگی کشور تناقضی وجود دارد بدین معنی که هزینه‌های زیادی صرف برنامه‌های مختلف روتین می‌شود اما بودجه‌ای برای موسساتی چون میراث مکتوب و بنیاد دایره‌المعارف اسلامی وجود ندارد.

با نام و چهره و شخصیت استاد عبدالله انوار نخستین‌بار در 12 آبان 1372 در منزل زنده‌یاد دکتر امیرحسین آریانپور آشنا شدم. استاد عبدالله انوار از میان ده‌ها دانشمند و عالمی که افتخار آشنایی و فضل مصاحبت با آنان را داشته‌ام تنها کسی است که نخستین دیدار با او درست مقارن بود با اول‌بار شنیدن نام او و نیز پی بردن به بی‌کرانگی فضل و وسعت آگاهی این حکیم دوران معاصر.

در تاریخ و حکایات، هر وقت از حاکمان صحبت شده، بی‌تردید از «حکم و تحکم» هم سخن به میان آمده است. تصور اینکه «حاکمی» نیز شاید بتوان یافت که نه اهل تحکم بوده باشد و نه اهل تفرعن، بیشتر شبیه رؤیاست؛ اما در گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، چنین رؤیایی تحقق یافته بود.

(شرح دیدارابوالقاسم کسمائی ومحمدعلی شاه مخلوع دراٌدسا به روایت خاطرات ابوالقاسم کسمائی ، به یاد بود 14 مرداد ، روزانقلاب مشروطیت ایران )