برخی وسایل و ساخته ها در زندگی مردمان ادوار کهن رواج داشته که امروزه کاربرد آنها منسوخ شده یا نمونه های تغییریافتۀ آنها موجود است. آنچه در برخی از متون دربارۀ این وسایل دیده می شود، گاهی صرفاً نامی از آنهاست و در بهترین شکل، توصیف مختصر و نارسایی از آن وسایل در متون دیده می شود.
منظومه همایوننامه یکی از تواریخ منظوم به زبان فارسی است که در سده هفتم هجری توسّط حکیم زجّاجی (608 ق – زنده تا 676 ق) سروده شده است. آنچه تاكنون درباره حكیم زجّاجی در دسترس بود، اشاره به نام و یادکرد ابیاتی از او در برخی منابع موجود بود به اضافه اطّلاعات اندكی كه درباره وی در منظومه همایوننامه درج شده است.
علی صفری آققلعه» را بیشتر پژوهشگران با کتاب «نسخه شناخت» میشناسند؛ کتابی که به گفته استاد ایرج افشار به گونهای روشمند، مبتدیان را با اصول و ضوابط اصلی نسخه شناسی آشنا میسازد. ناگفته نماند که از این مصحح جوان شش کتاب تاکنون منتشر شده است از جمله: تحفه العراقین اثر خاقانی شروانی (شایسته تقدیر در کتاب سال 1387 و برگزیده جشنواره فارابی)، گیهانشناخت اثر حسن بن علی بن محمد قطّان مروزی.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید