اخبار

جمال میرصادقی همزمان با اولین سالروز درگذشت علی‌اشرف درویشیان گفت: نویسنده‌ها دو نوع هستند؛ نویسنده‌هایی که مخاطب‌شان را خودشان انتخاب می‌کنند و دسته دوم نویسنده‌هایی که می‌نویسند و آنچنان به دنبال مخاطب نیستند. درویشیان از دسته اول است. بنابراین و چون مخاطبش را خودش انتخاب کرده، تکنیک و نحوه نوشتنی را به کار می‌برد که برای مخاطبانش قابل فهم باشد.

عصر دهم اردیبهشت سال 86 بود که خبر ضایعه مغزی «علی اشرف درویشیان» رابه من دادند. خبری که نه تنها من بلکه انبوهی از دوستداران این نویسنده و اهالی ادبیات، فرهنگ و آزادمنشی را متأثر ونگران کرد. حالا آقای نویسنده از آن روزهای سخت گذر کرده و درآخرین دیداری که برای انجام این گفت‌و‌گو، با او داشتم؛ دیدم که به مبارکی وسربلندی روی پاهایش ایستاده و دارد قدم برمی دارد. می‌گفت«دارم بهتر می‌شوم و در این مدت چند داستان کوتاه نوشته‌ام. رمانی را نیز شروع کرده‌ام که باز حال وهوای«کرماشان»* دارد ودر آن به زندگی پهلوانان آن دیار می‌پردازم. قهرمان رمان، پهلوانی است که عاشق می‌شود و...» به گمان نگارنده، این پهلوان عاشق، خود نویسنده است که حماسه وعشق را به هم آمیخته تا حماسه‌ای عاشقانه خلق کند هر چند که خود عشق بزرگترین حماسه است.

علی‌اشرف درویشیان(نویسنده) پس از یک دوره طولانی بیماری ساعتی پیش در کرج دار فانی را وداع گفت.

ادبیات داستانی بخشی مهم از آثار ادبی است که در کشور ما تا کنون کمتر بررسی شده است. از میان این آثار، داستان هایی برجسته هست که رنگ و بوی بومی و محلی دارد. یکی از این آثار، رمان بلند سال های ابری اثر علی اشرف درویشیان است. در این مقاله جنبه های سبکی این اثر به لحاظ واژگان و سطح نحوی زبان و هم چنین سطح ادبی تحلیل شده است.