اخبار

پژوهشگاه‌ها، مراکز آکادمیک، فرهنگستان‌ها، انجمن‌ها، مؤسسه‌های پژوهشی و... امروزه به لحاظ کمی، وسعت بسیار یافته‌اند. اگرچه گسترش این مراکز شاید، سطحی از فرهیختگی را در جامعه ایجاد کنند اما خروجی این نهادها به لحاظ محتوایی، موضوعی مورد بحث است. فرهیخته‌ای می‌گفت اگر فعالیت این مراکز را مدتی متوقف کنیم، به لحاظ نظری در جامعه بحرانی ایجاد نمی‌شود! حتی اگر رگه‌هایی از واقعیت هم در این اظهار نظر باشد، جامعه علمی ما با تراژدی بزرگی مواجه است.

فلسفه طرح پرسش‌هایی کلان از هستی، واقعیت، خرد و... است. وجه تمایز فلسفه از سایر دانش‌ها اغلب رویکرد نقادانه و سازمان یافته آن، نسبت به مسائل است. در این میان فلسفه اسلامی در کشور ما که با رویکردی دینی پیرامون مسائل چون و چرا می‌کند، از جایگاه خاصی برخوردار است و موطن بسیاری از فلاسفه نام آشنای این عرصه به شمار می‌آید. البته این به معنای انحصار اعتبار فلسفه اسلامی در جامعه ما یا جوامع اسلامی نیست، چرا که این فلسفه از دیرباز مورد توجه و محل رجوع فلسفه غرب بوده و خاستگاه بنیادین آن محسوب می‌شده‌است. با این حال برخی بر این باورند که امروز فلسفه اسلامی روزهای کم فروغی را تجربه می‌کند و نیاوردن آن از ساحت نظر و انتزاع به ساحت عمل را از عوامل اثرگذار تلقی می‌کنند. از این رو همواره تلاش‌هایی برای کاربردی‌ترکردن این حوزه صورت گرفت و از جمله آن طرح بحث فلسفه‌های مضاف بود.