اخبار

سرگرمی‌های کودکان در دوره قاجار به خلاقیت و ابتکار آن‌ها و ابزارهایی بستگی داشت که در اختیارشان بود. اسباب‌بازی‌های صنعتی در آن روزگار چندان گسترده و فراوان نبود. چنین اسباب‌بازی‌هایی تنها در خانواده‌های سلطنتی یا طبقاتی مرفه یافت می‌شدند که برای سفر به اروپا می‌رفتند. بخشی از آن‌ها همچنین این اسباب‌بازی‌ها را از بازرگانانی می‌خریدند که از اروپا وارد کرده بودند. اسباب‌بازی‌های ماشینی یا کوکی حتی در خانواده‌های سلطنتی نیز اندک بود. اکبر میرزا پسر ظل‌السلطان شاه‌زاده قاجاری در نامه‌ای به مادر ویلفرد اسپاروی آموزگار خود چنین نوشته است «آموزگار ما و آقای هن‌وود، ما را به یک مغازه ارمنی بردند و هدایای زیادی برای ما خریدند. ما با اسباب‌بازی‌های فراوانی به کاخ بازگشتیم.

در طول تاریخ، قومی وجود ندارد که از قید تعالیم ورزشی به عنوان اساس نیرو و اعتماد به خود و تحول و پیشرفت، تهی باشد. در تاریخ کهن ایران نیز نمونه‌هایی از بازی‌ها و سرگرمی‌ها وجود داشته که از دید سیاحان خارجی دور نمانده است. این بازی‌ها همانند قصه‌ها و افسانه‌ها، متل‌ها، ترانه‌ها، آداب و رسوم و اعتقادهای رایج در میان مردم، نشانه‌هایی از حیات فرهنگی جامعه به شمار می آمده است.