«سرنا» و «دهل» به عنوان سازهای آیینی خراسان جنوبی از گذشته های دور جایگاهی آشنا و برجسته در آیین های سنتی مردم این استان دارند اما به علت ورود موسیقی غربی و پاپ در روزگار کنونی این سازهای کهن نباید به خاطره بپیوندند.
گیلان سرزمین فرهنگ است و خنیا یا موسیقی همچون هیرکانیان هزاران ساله اش در فرهنگ این سرزمین ریشه دوانده، اما در هجوم زمان سازهایی اصیل چون سرنا رو به خاموشی گذارده و کرنا نیز تنها به ساز آئینی بدل گشته که به مزاج اجتماع امروز درست نمی سازد. نوازش سازها در گیلان از کهن ترین دوران ها معمول بوده است؛ مگر می شود کسی در اردیبهشت ماه گیلان از بوی خوش گل های وحشی کوهسارها به وجد و سماع نیاید و نیایش و سپاس خود را به شکل ترنم ترانه های دلنشین بجای نیاورد؟
پژوهشی در پیشینه نقاره كوبی (نوبت نوازی) درایران در دوره‌های هخامنشی ساسانی، به استثناء ساسانی، به استثناء آثار بجای مانده در تخت جمشید و سخنان نظامی، فردوسی،گزنفون، هرودوت، پیرنیا ـ رسوخ آئین نوبت نوازی در دوره اسلامی به نقل از ابوالحسن هلال (359-448 ه.ق) دركتاب رسوم دارالخلافه ـ دفعات نوبت نوازی و موارد دیگر آن، آئین نقاره‌زنی در عهد صفویه، وصف نقاره زنی از جهارنگردان خارجی، "پیترودلاواله ـ "Pietro della valle ،"شاردن ـ "Chardin ، و سایرین ـ اصطلاحات مخصوص نقاره و كرنا ـ نقاره كوبی در دوره قاجاریه و ادامه آن تا مشروطیت.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید