اخبار

پژوهشگران حوزه تاریخ، در کنار انواع گوناگون منابع تاریخی، نگاه ویژه‌ای به خاطرات و خاطره‌نویسی دارند. علاوه بر انواع آثار مکتوب نظیر کتاب، مقالات، پایان نامه‌ها و نسخه‌های خطی و همچنین آثار غیرمکتوب، مانند: کتیبه‌ها، وقف نامه‌ها، سکه‌ها و نظایر آن، خاطرات و خود سرگذشتنامه‌ها جایگاه مهمی در تبیین رویدادهای تاریخی دارند. كتاب 376 صفحه‌ای «راه بی بازگشت» که فاقد نمایه است مجموعه خاطرات دكتر حسین شهید‌زاده (1389-1301) است كه سال‌های متمادی در عرصه سیاست و دیپلماسی مشغول به كار بوده و در شهرهای برن، پاریس، وین، مادرید و واتیكان در نمایندگی‌های سیاسی ایران خدمت نموده ‌است، اما مهم‌ترین مقطع از زندگی سیاسی وی، سفارت ایشان در كشور عراق طی سالهای 55-1352 است كه در این دوره عهدنامه مرزی مشهور‌به قرارداد 1975 الجزایر به امضا رسید و وی توانست در جریان عقد این قرارداد گوشه‌ای از توانایی‌های خود به ویژه در حوزه حقوق بین‌الملل را به اثبات برساند. شرح این دوران در کتاب وی با عنوان «ره‌آورد روزگار» ذکر شده است.(1)