نیاکان ما به هنگام فروردین که جهان تازگی از سر می گیرد و عالم پیر به جوانی می گراید و گل از شاخ و سبزه از خاک می دمد، به افتخار تجدید بدایع عالم، جشنی می گرفتند و این روزگار نو را نوروز می نامیدند.
همانطور که حضار محترم استحضار دارند موضوع سخنرانی بنده کتاب و کتابخانه در ایران قدیم است. بنده معتقد به وجود یک سرحد و دیوار فاصلی بین ایران قدیم و ایران ما بعد قدیم نیستم و نظرم اینست که تمدن ایران خواه قدیم و خواه متوسط یا جدید یک سلسله مرتبط و ناگسسته را تشکیل می دهد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید