در پاکستان «نوروز» را، «عالمافروز» میگویند. یعنی: آن روز تازه رسیده و نویت که همۀ جهان را با ورود خود، روشن و درخشان میکند. «عالمافروز» یعنی روشنکنندۀ عالَم. بنابراین صفت که به نوروز، داده شده، نوروز را باید جهانی و همگانی نامید و بپذیریم که واقعاً «نوروز» یک «زمان» و «وقت» و «حالت» است که همه کس و همه چیز و همه جا را، روشن و درخشان و خوشبو و زیبا و دلاویز میگرداند و بر هر چیز و هر کس و هر جا پرتوافشانی میکند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید