اخبار

در این مقاله برخی از روایاتی که در شأن حضرت علی علیه السلام در صحاح سته آمده مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد و روایتی که از طرف ابن جوزی مورد شبهه و نقد قرار گرفته است با استفاده از منابع اهل سنت مورد تأمل واقع می شود.

یکی از کارهای مهم عالمان تصوف و عرفان اسلامی، تدوین و نوشتن کتاب هایی برای آموزش یا پاسخ به سؤالات مریدان و رهروان و در مجموع برای راهنمایی اهل طریقت و جویندگان این راه بوده است. در این کتاب ها بنا به اعتقاد نویسنده و سلیقۀ او، مباحث مهم اصولی و عملی عرفان و نیز سرگذشت ها و سخنان بزرگان و پیشوایان طریقت گردآوری می شده است.

از نخستین روزهای طلوع پُرفروغ اسلام تاکنون، شخصیّت های بزرگ مذهبی، سیاسی، اجتماعی و ادبی، مجذوب ابعاد تحسین برانگیز منش والای حضرت علی (ع) شده اند و هریک فراخور دانش و استعداد و ذوق و فهم خویش به توصیف ایشان پرداخته اند.

قبیلۀ قریش در آستانۀ ظهور اسلام مهم ترین قبیلۀ عرب بود و درمیان سایر قبایل نفوذ داشت. این نفوذ بعد از ظهور اسلام هم ازبین نرفت و تأثیراتی بر جامعۀ اسلامی گذاشت. بااینکه رسول خدا(ص) و امیرالمومنین(ع) خود از بنی هاشم قریش بودند، ازدست قریش متنفذ اذیت و آزار بسیاری دیدند.

صحبت کردن در مورد حضرت علی(ع) که زبان گویای اسلام، قرآن و پیامبر(ص) و دریای معارف الهی و چشمه جوشان حکمت‌اند، بسیار مشکل است. ترجمه، تفسیر، تأویل و استفهام کلمات حضرت علی(ع) فقط در امر سیاسی و حکمرانی که متصل به معارف بی‌پایان غیبی قرآنی است، منابع بی‌پایان از گفته‌ها و نوشته‌ها، توصیف‌ها و تبیین‌ها را شامل می‌شود.

فروشگاه مرکزی شهرکتاب به مناسبت شهادت حضرت علی (ع)، با اجرای مراسم پرده‌خوانی، ميزبان عزاداران امام اول شيعيان خواهد بود.

نام امیرمؤمنان علی(ع) و یاد او و حکومت وی یادآور زیبایی‌ها و کمالات انسانی و اخلاقی و توفیق‌های بی‌مانند در عرصه حکومتداری است. از جمله شاخصه‌هاى برجسته در زندگی و حکومت على(ع) اعتدال و میانه‌روى در همه‌ امور و پرهیز از افراط و تفریط است و از این‌رو زندگی و حکومت آن حضرت، زندگی و حکومتى نمونه و معیار است.

نیم نگاه از نگاه امیرالمؤمنین(ع) آن دسته از آدمیان که فقط برخوردار از زندگی حصولی و فیزیکی هستند و در پی زندگی اختصاصی انسانی برنیامده‌اند و شرایط و مقتضیات آن را برای خویش فراهم نکرده‌اند «مرده در میان زندگان» هستند.

شخصیت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به‌رغم کسب جایگاه عالم دینی در طراز سایرعالمان و اندیشمندان دین شناس به‌دلیل اشتغال به مسئولیت‌های مهم اجتماعی یک جانبه معرفی شده است، حال آنکه ایشان یکی از چهره‌های مبرزحوزه‌های علمیه و مروجین مکتب اهل‌بیت(ع) بوده و به اعتراف آگاهان از جمله برجستگان محافل علمی وحلقه درسی مراجع بزرگ نیز بوده است.

ابن خلدون، مورخ و متفکر مسلمان سده هشتم در شمال آفریقابود که بانوشتن کتاب معروف «مقدمه» شهرت واعتبار جهانی یافت. این مقاله برآن است تا پس از نقل اندیشه ها و نظرات ابن خلدون (فیلسوف معروف شمال آفریقاکه به عقل گرایی وتفکر فلسفی در مسایل تاریخی مشهور است)، در مبحث خلافت وجانشینی پس از پیامبر اسلام به طور عام وبحث جانشینی حضرت علی (ع) به طور خاص، به بررسی آنها پرداخته وبا استناد به منابع تاریخی معتبر ومستند، به نقد این مطالب بپردازد وجبهه گیریهای وی را در برابر امامت و خلافت حضرت علی (ع) که زاییده نگرش خاص وی است و او را تاحد تناقض گویی و وهم گرایی پیش می برد، روشن سازد .