اخبار

جمال میرصادقی همزمان با اولین سالروز درگذشت علی‌اشرف درویشیان گفت: نویسنده‌ها دو نوع هستند؛ نویسنده‌هایی که مخاطب‌شان را خودشان انتخاب می‌کنند و دسته دوم نویسنده‌هایی که می‌نویسند و آنچنان به دنبال مخاطب نیستند. درویشیان از دسته اول است. بنابراین و چون مخاطبش را خودش انتخاب کرده، تکنیک و نحوه نوشتنی را به کار می‌برد که برای مخاطبانش قابل فهم باشد.

مراسم برزگداشت جمال میرصادقی،‌ نویسنده پیشکسوت و مدرس ادبیات داستانی امروز عصر یکشنبه 28 مرداد 1397 با حضور مدیرعامل خانه کتاب،‌ علی‌اصغر محمدخانی، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری،‌ محمدجواد مرادی‌نیا و جمعی از نویسندگان، اساتید دانشگاه و هنرمندان در سرای کتاب خانه کتاب برگزار شد.

جمال میرصادقی در برنامه عصرکتاب امروز یکشنبه 28 مرداد که در سرای کتاب به مناسبت بزرگداشت او برگزار شد، گفت: اینکه نوشتن موهبتی الهی است به نظرم درست نیست. ما دو نوع نوشتن داریم؛ موضوعی که از دیگران می‌شنویم و داستان‌هایی که از مشاهدات خودمان برمی خیزد. نوع اول به سرعت فراموش می‌شود. پس برای نوشتن از شناخت و تجربه خودتان شروع کنید. انسان هر روز تحول و تکامل می‌یابد و بنابراین همیشه حرف تازه‌ای برای گفتن دارد.

به پاس خدمات جمال میرصادقی در راستای اشاعه ادبیات داستانی بزرگداشتی برای این نویسنده پیشکسوت در سرای کتاب برگزار می‌شود.

ر جشن انجمن صنفی کارگری داستان‌نویسان تهران که روز گذشته در خانه هنرمندان برگزارشد، جمال میرصادقی عنوان کرد: طاعون نویسندگی زمانی به‌وجود می‌آید که نویسنده وابسته باشد اگر نویسنده وابسته باشد طاعون به جانش می‌افتد. داستان‌نویسی ریشه در خود آدم دارد.

جمال میرصادقی، داستان‌نویس مطرح کشورمان در بازدید از نمایشگاه کتاب گفت: تا قبل از انقلاب اسلامی ادبیات ما آرمانگرا بود و سعی داشت زندگی مردم را تغییر دهد و اکثر نویسندگان خود را فدای فرهنگ و جامعه می‌کردند، اما رفته‌رفته ادبیات از مسیر خودش خارج شد و به سمت فردیت رفت.

نویسندگان ایرانی چیزی از همتایان خارجی خود کم ندارند اما چون ایران به عضویت کپی رایت نپیوسته، ادبیات ما در دنیا شناخته شده نیست. ادبیات داستانی ما با وصف بر این که ادبیاتی درخشان است و در سطح جهانی نوشته می شود، هیچ گاه ترجمه نشده ، این آثار نه تنها به اروپا راه نیافته بلکه در میان کشورهای همسایه هم شناخته شده نیست.

جمال میرصادقی، داستان‌نویس معتقد است که نویسندگان ایرانی چیزی از همتایان خارجی خود کم ندارند اما چون ایران به عضویت کپی‌رایت نپیوسته، ادبیات ایران در دنیا شناخته شده نیست. میرصادقی در یادداشت خود می‌نویسد: ادبیات‌داستانی ما با وصف بر این‌که ادبیاتی درخشان است و در سطح جهانی نوشته می‌شود، هیچ گاه ترجمه نشده است. این آثار نه تنها به اروپا راه نیافته بلکه در میان کشورهای همسایه هم شناخته شده نیست.

جمال میرصادقی معتقد است که ایدئولوژی مطلق است و یک فکر و عقیده را غالب می‌کند. ایدئولوژی نوع خاصی از ادبیات را تبلیغ می‌کند. وی گفت: کارهای ماکسیم گورکی به دلیل نگاه انسانی‌اش به انسان در ادبیات ماندگار شده است.

اعتقادی به فطری بودن نویسندگی ندارد. نوشتن را هم مثل هر شغل دیگری اکتسابی می‌داند. می‌گوید: «‌نوشتن هم اصولی دارد. اگر اصول و قواعد آن را بیاموزید شما هم حتماً نویسنده می‌شوید.» به گفته او همه می‌توانیم نویسنده شویم؛ منتهی باید حفره‌ یا خلأیی در وجودمان احساس کنیم. حفره‌ای که جز با نوشتن با هیچ چیزی دیگری پر نمی‌شود. آن‌طور که می‌گوید برخی با عشق و علاقه بسیار قدم به این عرصه می‌گذارند. حتی یکی، دو کتاب هم از آنان منتشر می‌شود. اما بعد از مدتی به چیزهای دیگری اجازه می‌دهند که این جای خالی را برایشان پر کند. شاید به قول این نویسنده و مدرس داستان‌نویسی پیشکسوت به این دلیل باشد که عاشق واقعی نیستند. از جمال میر‌صادقی می‌گوییم. از مردی که بر گردن ادبیات داستانی ما حق بزرگی دارد و از پایه‌گذاران آموزش داستان‌نویسی در ایران است.