تذکره نویسی در آسیای صغیر از آغاز شکل گیری، زیر نفوذ تذکره های فارسی بود. نخستین تذکره شاعران در حوزه آناطولی به تقلید از بهارستان جامی، تذکره الشعرای دولتشاه سمرقندی و مجالس النفائس امیرعلیشیر نوایی در قرن دهم هجری نوشته شد.
تذکرة الشعرای دولتشاه سمرقندی از جمله تذکره های عمومی ای است که بعد از لباب الالباب محمد عوفی، دومین تذکرۀ موجود دربارۀ احوال شاعران و اشعار آنان به شمار می رود و با وجود اشتباهات تاریخی موجود در آن، پیوسته مورد مراجعۀ محققان بوده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید