اخبار

مجموعه آثار باستانی تخت سلیمان در جنوب شرق استان آذربایجان غربی، 45 کیلومتری شهرستان تکاب، یکی از محوطه های تاریخی مهم ایران محسوب می گردد؛ در این منطقه نشانه ها و بقایای استقرار از هزاره اول ق.م تا قرن 11 هجری قمری ملاحظه می شود.

گنزگ یا گنزا در آذربایجان نام آشنایی برای برخی مکان های مقدس است، این چنین فضاهایی به واسطه ی عملکردهای علمی و مذهبی و داشتن گنجینه های علمی و دینی به ویژه کتاب وکتابخانه، شهرت پیدا کردند. به همین دلیل گنج شیزیکان به محل تخت سلیمان فعلی، اطلاق گشته است؛ با این حال، بیشتر اوقات در اذهان مردم فقط جنبه های عبادتگاهی و مذهبی این مجموعه ها مورد توجه قرار می گرفته است.

در مشرق دریاچه اورمیه کوهی است که آن را امروزه تخت سلیمان خوانند. بسیاریاز آثار باستانی ایران به سلیمان باز خوانده شده، در سه کیلومتری غربی همین تخت سلیمان آثاری است که آنهم مانند تخت سلیمان ویرانه ای از روزگاران گذشته است و زندان سلیمان خوانده میشود. در دشت مرغاب که زادگاه خاندان هخامنشی است، گور کوروش بزرگ، قبر ما در سلیمان خوانده میشود.

در میان بقایای تاریخی پرآوازه و جهانی چون پرسپولیس، آکروپلیس، پترا و .. ویرانه‌های دیگری نیز از دنیای باستان بر جای مانده‌اند. ویرانه‌هایی چون تخت سلیمان در ایران که هنوز بیانگر شکوه تمدنی چند هزار ساله هستند‌، اما جهانیان کمتر از آنها دیده و شنیده‌اند.

میراث جهانی پس از پایان جنگ تحمیلی نخستین‌بار بر تخت سلیمان نشست. اثری زیبا و خیره‌کننده که خیلی پیشتر باید در این فهرست قرار می‌گرفت. حالا اما سال‌ها از جهانی شدن تخت سلیمان می‌گذرد و با این همه نابسامانی که به جان این اثر افتاده، دانستن آنکه تخت سلیمان در فهرست میراث جهانی قرار دارد، بیهوده است؛ گویی میراث جهانی دیگر بر تخت سلیمان ننشسته‌است.

مدیرکل دفتر پایگاه های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور گفت: با توجه به اهمیت مجموعه تاریخی تخت سلیمان در سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (UNESCO) بستر خوبی برای توسعه، حفاظت و مرمت آثار باستانی تخت سلیمان فراهم شده است.

به مناسبت 14 تیر سالروز ثبت جهانی این اثر باستانی مورخان، باستانشناسان و جغرافیدانان بسیاری درطول تاریخ به تخت سلیمان و آثار تاریخی آن اشاره کرده‌اند که این نشان از اهمیت این منطقه است. «سفرنامه ابودلف»، «نزهه‌القلوب» حمدالله مستوفی، «پرواز در شهرهای باستانی ایران» اشمیت، در زمره قدیمی‌ترین آثاری هستند که به تخت سلیمان و موقعیت آن اشاره کرده‌اند. نام امروزی تخت سلیمان قدمت زیادی ندارد. برخی مورخان همچون یاقوت حموی و اریش فریدریش اشمیت شهر ساسانی گَنزَگ را به این محل منتسب کرده‌اند که این ادعا از سوی برخی پژوهشگران مورد تردید قرار گرفته است. ابودلف در سفرنامه خود نام این منطقه را در اوایل دوره اسلامی شیز می‌داند و بنا بر مندرجات کتاب «نزهه‌القلوب» حمدالله مستوفی در دوره ایلخانی ستوریق یا ستروق نامیده می‌شده است و به نظر می‌رسد نام تخت سلیمان پس از دوره ایلخانی، یعنی پس از قرن هفتم، معمول شده باشد.