سهروردی خود کوشش کرده است که زبان فلسفی را آسان و قابل درک گردانَد. اگر بگوییم آثار مشائی سهروردی در تقریر مقاصد ابنسینا بینظیر است، سخن به گزافه نگفتهایم
سهروردی در اواخر پرتونامه مینویسد که «نور مفارقات زاید بر ماهیَّت ایشان نیست، بلکه ایشان نورهای مجرّدند از مادَّت، همچنانکه حکیمان نورانی گفتهاند از سر مشاهدت» (مجلد سوم مصنّفات، ص 81). در کتاب سرچشمههای حکمت اشراق و مفهومهای بنیادین آن میخوانیم: «چنین به نظر میرسد که در این عبارت، شیخ نور را به معنای وجود در مقابل ماهیّت به کار میبَرَد و بحث زیادتی وجود بر ماهیّت را پیش کشیده و از قول حکمای اشراقی تصریح میکند که مفارقات وجود محض و انیّت صرفند و ماهیّتی ورای هستی ندارند» (چاپ دوم، ص 70). سهروردی وجود را جزو اعتبارات عقلی برمیشمارد؛ بنابراین در عبارت پرتونامه، مقصود از نور چیز دیگری غیر از وجود است. مقصود این است که مجرّدات به علم حضوری شهودی، ذات خود را درمییابند و این علم زائد بر ماهیّت آنها نیست.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید