اخبار

از دوران کهن اسب در زندگی ایرانیان جایگاه مهمی داشته است. ایرانی ها از نخستین کسانی بودند که اسب را اهلی کرده و به پرورش آن پرداختند. در دوره صفویه با ایجاد یکپارچگی ملی و مذهبی و در نتیجه انسجام امور مملکتی، اهتمام فراوانی در جهت پرورش و نگهداری اسب شد، به طوری که متولیان پرورش و نگهداری اسب جایگاه شایسته ای درمیان مناصب دربار صفویه پیدا کردند. جایگاه برجسته اسب به دلیل کارکردهای فراوان آن ، توجه پادشاهان صفوی به اهتمام در پرورش و نگهداری اسب و رونق سوارکاری و ورزش های سواره به خوبی در دیدگاه های سیاحان نکته سنج اروپایی مشهود است و از آنجا که در سایر منابع به این گونه امور به قلّت پرداخته شده ، ارزش این دیدگاه دو چندان است.

"اسب" در ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی جایگاهی ویژه دارد . د رمتون اوستا و ادبیات باستانی ایران از اسب به نیکی یاد شده است . شاعران‘عارفان‘نکته پردازان و خردمندان‘پادشاهان و امیران‘گردان و دلاوران‘دیهقانان و کارورزان ایرانی و دین آوران بزرگ آن را مظهر خوشبختی و رستگاری و فراست و تیز هوشی دانسته اند. در ادبیات غنائی و حماسی اسب‘ به نژادگی‘نجابت و خوهای پسندیده توصیف شده است .

اسب در بین اقوام هندواروپایی از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. به گونه ای که بسیاری از جنبه های زندگی هندواروپاییان وابسته به این حیوان بود. به همین خاطر اسطوره های زیادی درباره ی اسب به وجود آمد. اصل و نژاد اسب را به خورشید و باد و آب نسبت دادند. به عنوان گرامیترین هدیه برای خدایان قربانی اش می کردند. ویژگی های زیادی برایش قایل شدند.

قهرمانان اسطوره‌ای در روایت‌های تاریخی-افسانه‌ای ایران باستان، بارها و بارها در کالبد اسب‌ها فرورفته‌اند تا با دیو و اهریمن بجنگند، چنان‌که پژوهشگران تاریخ‌ ادیان بر این باورند خدایان در بدوی‌ترین لایه‌های اساطیر، پیش از آن‌که نقش انسانی به‌ خود بگیرند، معمولا به شکل حیوان تجسم می‌یافته‌اند.

اسطوره ها روایت باورهای اقوم گذشته دربارۀ خود، خدا، عالم هستی و مابعد الطبیعه به زبان رمز و در قالب داستان است؛ در حقیقت اسطوره ها برای توجیه آیین ها، رسوم و قاعده های اجتماعی، فرهنگی یا اخلاقی پدید آمده است و هدف اسطوره شناسی کشف اندیشۀ نهفته در اساطیر است که زیر بنای فرهنگ و روحیات هر قوم محسوب می شود؛ کشف و پی بردن به روحیات و ذهنیات مردمی که خواست و آرزو و بیم و امیدشان را به زبان رمز در روایات اساطیری باز گفته اند.