اخبار

واینبرگ بعد از اینکه به خاطر این سخن مورد انتقاد قرار گرفت، آن را اصلاح کرد و متذکر شد که با روشهای علم نمی‌توان هدفی برای جهان کشف کرد. اما بر خلاف نظر واینبرگ، بعضی از عالمان و فیلسوفان، هم در جهان اسلام و هم در جهان غرب، برآنند که اشاراتی در مورد جهات غایت‌شناسانه جهان در علم جدید یافت می‌شود، اگر با بصیرت به کشف آن بپردازیم.

آن فیزیکدانانی که ظهور جهان را صرفاً تجلیات کوانتومی می‌دانند توجه ندارند که تجلیات کوانتومی از عدم مطلق سرچشمه نمی‌گیرند، بلکه یک میدان کوانتومی لازم است تا آنها رخ دهند؛ اما میدان کوانتومی را نمی‌توان «عدم» تلقی کرد، بلکه هویتی ساختاردار است که ما مبدأ آن را نمی‌دانیم.

در رد این استدلال‌ هاکینگ که اگر جهان خودکفا باشد و مرز و لبه‌ای نداشته باشد، جایی برای خدا نیست، کونتین اسمیت۱۰ـ فیلسوف آمریکایی ملحد ـ معتقد است که این بدترین استدلال الحادی در تاریخ تفکر غربی است: «استدلال الحادی‌هاکینگ منتهی به این اشتباه مضحک می‌شود که:

فیزیکدان متألّه، استاد دکتر گلشنی در کتاب جدیدشان «چالش‌ها و تبیین‌ها، خداباوری و دانشمندان معاصر غربی» به چند مطلب اساسی پرداخته‌اند که یکی از آنها موضوع نوشتار حاضر است.

مسئله رنج را از دو جنبه می‌توان مورد بررسی قرار داد: مسئله رنج به‌عنوان قرینه‌ای علیه وجود خدا و مسئله رنج به‌عنوان مشکلی مهم در باب معنای زندگی؛ البته لازم به ذکر است که این دو جنبه کاملا با یکدیگر در ارتباط هستند به خصوص در سنت ادیان توحیدی که قائل به وجود خدایی با صفاتی همچون علم مطلق، قدرت مطلق و خیرخواهی محض هستند در نتیجه مسئله رنج می‌تواند در برابر معتقدان به این ادیان چالشی مهم باشد.در سنت ادیان توحیدی، باور به وجود خدایی با صفات یاد شده،یگانه معنابخش به زندگی و شرط لازم و حتی شرط کافی برای معنادار بودن زندگی انسان و واضح و آشکار است که هرگاه وجود خدا به واسطه مسئله رنج، مورد تردید و انکار واقع شود به دنبال آن معنای زندگی هم به صورت مسئله‌ای جدی و حیاتی ظهور می‌کند. در این مقاله مسئله رنج به طور کلی و مسئله رنج انسان‌های نیک، که ایوب پیامبر نمونه بارز آن است،به طور خاص بررسی شده است و اینکه چرا باید انسان نیکی همچون ایوب در رنج باشد و چرا خدایی با چنان صفاتی نباید مداخله کند و به رنج او پایان دهد.