اخبار

علی‌اشرف صادقی، پژوهشگر و زبان‌شناس، در بزرگداشتی که برای مولانا، جلال‌الدین همایی و بدیع‌الزمان فروزانفر برگزار شد از همایی و فروزانفر به‌عنوان قله‌های مطالعات مولاناشناسی یاد کرد.

مولوی‌شناس و قرآن‌پژوه نامی کشورمان گفت: امروز سخن درباره مولانا از دو منظر حائز اهمیت است، یک، از منظر انسانی که بعدی جهانی و فرا مرزی دارد و آموزه‌های مولانا برای رسیدن به مقام آدمیت است و دیگر از منظر فَرّ و فرهنگ ملی و آیینی ما. آثار مولانا به جهانیان نشان می‌دهد ما نیز در بنای فرهنگ جهانی سهمی چشمگیر داریم.

شاعران پارسی‌گو از قلب ایران تا مرز چین در همه گستره تمدنی فرهنگ پارسی از میراث مشترک «مولانا جلال‌الدین محمد بلخی» سخن گفتند، میراثی که سراسر عشق و انسانیت است.

وقتی خودم درباره ابن عربی و مولانا تحقیق کردم دیدم الحق مولانا از جهات مختلف بر ابن عربی ترجیح دارد.

کریم زمانی، مولوی‌شناس و صاحب شرح جامع مثنوی معنوی، گفت: از میان ابیات غزلیات شمس «تو مگو همه به جنگ‌اند و ز صلح من چه آید/ تو یکی نِه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز» به طور خاص نظرم را جلب کرده است.

نسخه ای نفیس و با آرایه ها و تزئینات بسیار زیبا از مثنوی معنوی مولوی (وفات 672 قمری) در گنجینه کتابخانه مجلس با شماره 432، نگهداری می‌شود.

نگارش زندگی و گزارش آثار سخنوران ادب فارسی که دیوانی سخته و پیراسته و زندگی پرفراز و فرود و سرشار از اندیشه های ناب انسانی و اجتماعی دارند ، شاید تا اندازه ای کاری آسان باشد، ولی دربارۀ سخنورانی همچون : فردوسی، مولوی ، سعدی و حافظ که از قلّه های بلند و استوار شعر و ادب فارسی هستند و دکتر محمّدعلی اسلامی ندوشن آن ها را «چهارسخنگوی وجدان ایرانی» می داند ، نیاز به درنگی در خور و بی باکی شایانی دارد

آری، عشق به راه شمس تبریزی، تمامی وجود مولوی را آکنده کرده و او را به عاشقی شوریده بدل ساخته بود که پای در مسیرِ پر پیچ و خم سلوک الی الله نهاده و در این راه خضرِ راهش، شمس بوده است.

به مناسبت ۸ مهر، روز بزرگداشت جلال الدین محمد بلخی (مولوی)

نشست ایران‌شناسی؛ هویت و فرهنگ ایرانی با سخنرانی دکتر محمدسالار کسرایی، دکتر فرزانه گشتاسب و با حضور نویسنده کتاب دکتر زاگرس زند و به دبیری علمی دکتر شاهین آریامنش یکشنبه 15 مهرماه 1403 ساعت 10 تا 12 در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار می‌شود.