خلیج‌فارس، نه‌تنها پهنه‌ای آبی در جنوب ایران، بلکه بستری تاریخی برای تبلور هویت ایرانی و یکی از اصلی‌ترین کانون‌های تمدن‌ساز در منطقه است. این پهنه آبی با دارا بودن میراثی ژرف، فرهنگی غنی و جایگاهی استراتژیک، همچنان به عنوان یکی از عناصر اصلی قدرت نرم ایران در معادلات منطقه‌ای و جهانی نقش‌آفرینی می‌کند.
امروز بندرعباس به سوگ نشسته است. نه بندرعباس، که ایران به سوگ نشسته است؛ سوگی جانکاه. اما این بار هم بندرعباس سرفراز بیرون خواهد آمد و باز هم نقطه کانونی وصل ایرانیان به این سو و آن سوی عالم خواهد شد.
احمد مسجدجامعی در مراسم رونمایی از کتاب‌هایی درباره خلیج فارس گفت: به منظور جلوگیری از برخی تحرکات برای جعل عنوان «خلیج فارس» تصمیم به نامگذاری روزی به نام روز ملی خلیج فارس گرفته شد که براساس استعلام گرفته‌شده از گروه تاریخ دانشگاه تهران، روز بیرون راندن پرتغالی‌ها از خلیج فارس مبنای نامگذاری قرار گرفت.
صدیقیون(شاگردان صدیقی)، از ایشان یک فرمالیسم اجتماعی ساختند. اجازه نمی‌دهند بحث کنیم، نقد بنویسیم و ببینیم که ایشان چه چیزی را نگفته، به همین دلیل کمک کردیم که منش دکتر صدیقی به حاشیه برود و این فرمالیزم، بیشتر در ساحت سیاسی است.
شواهد فراوان تاریخی از سپیده‌دم تاریخ تاکنون برای نام خلیج فارس وجود دارد. کتاب‌هایی کهن همچون «مسالک‌الممالک» اصطخری از جغرافیانویسان سده چهارم هجری از مستندترین این شواهد به شمار می‌آیند.
اصغر دادبه، استاد بازنشسته دانشگاه علامه طباطبائی، نیز در این مراسم با ذکر خاطراتی از پنجاه سال دوستی و همکاری خود با سعید حمیدیان، به بیان اهمیت دوستی بر پایه فضیلت پرداخت و بیان کرد: وقتی دوستی‌ها، فضیلت بنیاد باشند، سود بنیاد نیز برای طرفین خواهد بود.
خلیج فارس در طول سالیان نه تنها در آثار پژوهشی و تاریخی، بلکه در قالب‌های هنری و تصویری نیز جایگاهی ویژه داشته است. انتشار چنین کتاب‌هایی نه تنها به ثبت تاریخ و فرهنگ این منطقه کمک کرده، بلکه موجب افزایش آگاهی عمومی نسبت به ارزش‌های زیست‌محیطی و فرهنگی خلیج فارس شده است.
سعادت کازرونی در تاریخ خلیج فارس: «یکی از پادشاهان بزرگ قدیم ایران فرموده است، تنگنای هرمز، نگین انگشتر تمام جهان می‌باشد. تفسیر این جمله این است که هر کس مالک دریا باشد مالک تجارت عالم خواهد شد و هر کس مالک تجارت عالم شد، مالک ثروت آن و بالاخره مالک عالم خواهد شد».
محمد معین وزیری، نوه معین العلما، همکار و وارث دهخدا در تالیف و انتشار لغت نامه بود؛ همچنین نیما یوشیج بدون اینکه او را دیده باشد، در کار چاپ کتابهایش او را وصی خودش قرار داد.
یدالله گودرزی معتقد است، زبان فارسی یک «اَبَرزبان» است و می‌گوید: باید گفت که ابرزبان‌ها ممکن است در برخی شاخصه‌ها پررنگ‌تر و در بعضی کم‌توان‌تر ظاهر شده باشند اما توانسته‌اند قله‌های رفیع ادبی، اندیشه‌ای و هنری را در خود جای دهند و تولیدکننده دانش باشند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید