اخبار

اصلی‌ترین و اولین و آخرین نقش عشق در اغلب اندیشه‌های دینی، عرفانی و فلسفی، نقش معرفت بخشی آن در خودشناسی و هستی شناسی و خداشناسی است و دیگر نقش‌ها و وجوه عشق همگی در ذیل این مقوله می‌گنجند. در نزد مولوی نیز نقش معرفت بخشی عشق اصلی‌ترین نقش آن است.

محمد جعفری قنواتی در نوشتاری به حضور اجزای مختلف فرهنگ عامه در مثنوی اشاره کرده و یکی از دلایل محبوبیت و مقبولیت مثنوی را حضور فرهنگ عامه در آن دانسته است.

بیست‌‌وپنجمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی سهروردی به «الهیات عشق به روایت سهروردی و مولانا» اختصاص دارد که با سخنان دکتر محمدجواد اعتمادی در روز چهارشنبه نهم شهریورماه ساعت ۱۵ برگزار می شود.

نظام‌الدین زاهدی، سفیر جمهوری تاجیکستان در ایران جهان امروز ما نیازمند بازشناخت عالم و افکار مولانا‌ست زیرا این افکار و اندیشه‌ها پاسخگوی نیازهای معنوی و اخلاقی امروز و فردای انسانیت است.

پژوهشکده زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون با مشارکت موسسات و مراکز علمی فرهنگی همایش «بزرگداشت مولانا جلال‌الدین بلخی» را برگزار می‌کند.

در سال 2007 در کنفرانسی که در باره بزرگداشت مولانا در داغستان روسیه برگزار شد مشارکت و سخنرانی داشتم. در همان سال در دانشگاه آستاراخان نیز از سوی یونسکو کنفرانسی بین المللی در باره مولانا برگزار شد که شرکت و سخنرانی داشتم.

به مناسبت روز شمس و مولانا، چکیده‌ای از بحث‌های ارائه شده توسط حسن بلخاری قهی (رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی) در شهرکتاب مرکزی و در باب آرای شمس تبریزی پیرامون بزرگان حکمت و اندیشه من‌جمله احمد و محمد غزالی و شیخ شهاب الدین سهروردی گردآوری و ازسوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی منتشر شد.

استاد زبان و ادبیات فارسی به اشاره به شعر مولوی گفت: اگر ما عرفان را عوامانه کنیم و بخواهیم در جامعه‌ای پیشاعقلانی مطرح شود، آن جامعه را تباه خواهیم کرد ولی اگر عرفان را پساعقلانی کنیم، یعنی جامعه را به علم و ثبات برسانیم، می توانیم معنای زندگی را از شاعران بپرسیم.

شمس تبریزی از ادیبان و بزرگان عرفان است که با انتخاب زبانی ساده و شـفاف تلاش داشت تا مفاهیم بلند عرفانی را ساده‌سازی‌ کند. این عارف بزرگ از مجذوبان فطری و سرشته از عشق ابدیت بود که با مردم عادی زندگی متفاوتی داشت و از عالم نفسانیت دوری می‌گزید.

با غور در شعر مولانا به طور مشخص به دو نوع "من"بر میخوریم: یک من دروغین که تنها تصویر و سایه ای از من حقیقی است ؛در برابر منی دیگرکه حقیقی است ومفهوم واقعی هستی انسان را تشکیل میدهد.