اخبار

سیزدهمین شماره رویداد «در قاب یک سند» به معرفی نامه‌ای از ایرج افشار، ایران‌شناس و کتاب‌شناس برجسته معاصر، اختصاص یافته است که درباره روند چاپ کتاب «کتابخانه‌های امروز ایران» تنظیم شده است.

سی‌ونهمین نشست «صد کتاب ماندگار قرن» به میزبانی شهر یزد برگزار می‌شود؛ رویدادی که به بررسی کتاب ارزشمند «یادگارهای یزد» اثر زنده‌یاد ایرج افشار، پژوهشگر برجسته و ایران‌شناس نامدار، اختصاص دارد.

آیین نکوداشت یک‌صدمین زادروز استاد ایرج افشار یزدی، کتاب‌شناس نامدار، ایران‌شناس، و پژوهشگر تاریخ، تمدن و فرهنگ ایران، روز ۱۵ مهرماه ۱۴۰۴، با مشارکت مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب در شهر یزد برگزارمی‌شود.

نشست «ایران را چرا باید دوست داشت؟» به مناسبت صدسالگی ایرج افشار در کانون زبان پارسی برگزار می‌شود.

دربارۀ استاد افشار، واژه ای که دقیقاً می‌تواند مصداقی برای او باشد، واژۀ «اعجوبه» است. وی از نادر مردانی بود که از تمامی لحظات زندگی اش بهره می برد و تفاوتش نسبت به دیگران در این بود که شناخت خوب و هوش سرشاری داشت و از همه بیشتر، پشتکار خوبی داشت.

ایرج افشار:‌ «همایون[صنعتی‌زاده] در مجالس خودمان وقتی صحبت سیاسی پیش می‌آمد ساکت می‌ماند. نمی‌دیدم که هیچ‌گاه وارد بحث بشود، تودار بود. اما در یکی از شگرف‌ترین جریان‌های سیاست داخلی ایران خود را دخیل کرده بود».

کتاب «این دفتر بی‌معنی» یادگارنمای فرهنگی از ایرج افشار است. وی در این کتاب چنین نوشته است: اگر به نوشتن این مجموعه پرداختم برای آن است که آیندگان را از اطلاعاتی که خودم داشته‌ام آگاه کنم و به مطالبی بپردازم که کمتر در نوشته‌های دیگران بدان‌ها پرداخته شده است.

می‌گویند: «الاسماء تنزل من السماء» (نام‌ها از آسمان نازل می‌شوند). ایرج نام سومین پسر فریدون است، نامی که آن‌را کوتاه شده ایران ویج می‌دانند؛ایرج افشار یزدی، فرزندی شایسته برای ایران بود.

میراث ایرج افشار در كلاس درس به مناسبت زادروز او

«روز ۱۶ مهر ۱۳۰۴ زاده شده‌ام. نام ماماچه من مادام بالک بود. فرانسوی بوده است. دکتر یوسف میر او را به پدرم معرفی کرده بود. مادرم می‌گفت پروردن من در اختیار او و دایه‌اش رقیه نبود. هرچه دکتر میر می‌گفت بر آن آداب می‌بایست رفتار بشود. دکتر میر گفته بود ساعات معینی به بچه شیر بدهند، او را دائم بغل نکنند، بگذارند در جای خود گریه کند و از این قبل رفتارها. پدرم در آن ایام تحت تأثیر تربیت فرنگی‌مآبی بود.»