محمدعلی موحد برای تبریک نوروز به دیوان غزلیات شمس تفأل زد. در تفأل این مولویپژوه پیشکسوت و مصحح «مقالات شمس« برای پیام تبریک نوروزیاش این غزل آمده است:
در پاکستان «نوروز» را، «عالمافروز» میگویند. یعنی: آن روز تازه رسیده و نویت که همۀ جهان را با ورود خود، روشن و درخشان میکند. «عالمافروز» یعنی روشنکنندۀ عالَم. بنابراین صفت که به نوروز، داده شده، نوروز را باید جهانی و همگانی نامید و بپذیریم که واقعاً «نوروز» یک «زمان» و «وقت» و «حالت» است که همه کس و همه چیز و همه جا را، روشن و درخشان و خوشبو و زیبا و دلاویز میگرداند و بر هر چیز و هر کس و هر جا پرتوافشانی میکند.
صنایع دستی زبان گویای تمدن، هویت و هنر ایران است؛ این هنر صنعت در سالهای اخیر به دلایل مختلف از جمله مسایل اقتصادی و سوء مدیریت روزگار خوبی نداشته و به حاشیه رفت. نوروز فرصتی است که به حمایت از این صنعت بومی بشتابیم.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید