فلسفه بودایی

1394/9/29 ۱۰:۱۲

جنبش بودایی بنیان‌گذاری تاریخی به نام «گوتمه سیدرته» دارد که خود را بودا «بیداردل روشنی‌یافته» می‌نامید. او نه با نام خود «سیدرته» یا نام خانوادگی‌اش «گوتمه» بلکه با همین نام (بودا) در مغرب‌زمین شهرت یافت. همه آگاهی‌های موجود درباره گوتمه را مدیون دوگونه روش تفسیر هستیم: مدارس آسیایی بودایی و پژوهش‌های اولیه و مدرن اروپایی درباره بودیسم. سنت جدید بودیسم می‌کوشد با روش‌های علمی زبان‌شناسی، ادبیات و تاریخ به خاستگاه بودیسم دست یابد

جنبش بودایی بنیان‌گذاری تاریخی به نام «گوتمه سیدرته» دارد که خود را بودا «بیداردل روشنی‌یافته» می‌نامید. او نه با نام خود «سیدرته» یا نام خانوادگی‌اش «گوتمه» بلکه با همین نام (بودا) در مغرب‌زمین شهرت یافت. همه آگاهی‌های موجود درباره گوتمه را مدیون دوگونه روش تفسیر هستیم: مدارس آسیایی بودایی و پژوهش‌های اولیه و مدرن اروپایی درباره بودیسم. سنت جدید بودیسم می‌کوشد با روش‌های علمی زبان‌شناسی، ادبیات و تاریخ به خاستگاه بودیسم دست یابد. به همین سبب برداشت‌های مفسران مذهبی و علمی از موضوع تفسیر‌شده بسیار متفاوت است. آیین بودا دین و فلسفه‌ای مبتنی‌بر آموزه‌های بودا است. آیین بودا به‌تدریج از هندوستان به سراسر آسیا، آسیای میانه، تبت، سریلانکا، یمن، آسیای جنوب‌شرقی و نیز کشورهای خاور دور مانند چین، مغولستان، کره و ژاپن راه یافت و با ۳۵۰ ‌میلیون پیرو یکی از ادیان اصلی جهان به شمار می‌آید. این آیین بیشتر بر کردار نیک، پرهیز از کردار بد و ورزیدگی ذهنی تاکید دارد. آماج این ورزیدگی‌ها پایان‌دادن به چرخه تولد مجدد است که از طریق بیداری یا درک واقعیت راستین، رسیدن به رهایی یا نیروانا صورت می‌گیرد. اخلاقیات بودایی برپایه بی‌گزندی و رواداری برپا شده ‌است. آثار نوشتاری بودایی بسیار متنوع‌اند. بودا در طی موعظه‌های بی‌شمار خود، آموزه اجتماعی بودایی را نیز بیان کرد و در مورد روش مطلوب همزیستی در جامعه سخن گفت. اما تغییر و دگرگونی‌هایی که در نسل پس از گوتمه اتفاق افتاد باعث شد که به این آموزه او به اندازه آموزه‌های دستیابی به رستگاری پرداخته و توجه نشود.

بودا/ فولکر زوتز/ ترجمه: پریوش شهابی/ قیمت: ١٢٠٠٠ تومان

منبع: روزنامه شرق