كتاب «بررسی تاریخی تفکر شیعه اثنی عشریه» منتشر شد

1394/7/19 ۱۲:۳۷

كتاب «بررسی تاریخی تفکر شیعه اثنی عشریه» اثر غلامحسین محرمی، محقق پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی منتشر شد.

كتاب «بررسی تاریخی تفکر شیعه اثنی عشریه» اثر غلامحسین محرمی، محقق پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی منتشر شد.

  به نقل از روابط عمومي پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي، این پژوهش، نتيجه تلاش علمي غلامحسین محرمی است كه در گروه تاریخ و تمدن پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی  پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، سامان يافته است.

پژوهش حاضر تلاشي است در راستاي تبيين پيشينه تفکر شيعه درباره امامت و پيشينه تاريخي واژه شيعه و واژه‌هاي هم­مفهوم آن، بيان عقيده پيکره اصلي شيعه درباره امامت و تفاوت آن با تفکر شاخه‌ها و فرقه‌هاي جداشده از آن و جلوه‌هاي اين تفکر در زمان‌هاي مختلف. در اين تحقيق تأکيد شده که آغاز تفکر شيعه درباره امامت مربوط به عصر پيامب(ص) است و نخستين کسانی که اين عقيده را داشتند، اصحاب آن حضرت بودند.

این تحقیق شامل چهار فصل به شرح زیر است:

فصل اول: مفاهیم و منابع (در مورد شیعه، امامیه، اثنی عشریه ...)

فصل دوم: ادوار تاریخی شیعه امامیه

فصل سوم: مبانی روایی شیعه امامیه اثنی عشریه

فصل چهارم: شیعه اثنی عشریه، استمرار تفکر امامیه

در بخشی از مقدمه نویسنده می‌خوانیم:

 شيعه اماميه اثني­عشريه ـ معتقدان به دوازده امام ـ که يکي از دو گروه بزرگ مسلمانان در جهان به شمار مي‌روند، معتقدند همان فرقه ناجيه ـ مورد اشاره در حديث نبوي هفتاد و سه فرقه اند؛ زيرا به اعتراف مخالفانشان، رسول خدا(ص) شيعه امير مؤمنان را رستگاران روز قيامت خوانده و اهل نجات شمرده است.

مصداق شيعه در سخنان پيامبر(ص) نمي‌تواند گروهي جز شيعيان باشد که بعدها اماميه اثني­عشريه ناميده شدند. آنان که دنباله‌رو اسلامشان­اند، از عصر پيامبر(ص) شيعه علي(ع) ناميده مي‌شدند؛ هرچند افزوده­شدن واژه اماميه به سبب تأکيد بر مقام معنوي ائمه، افزون­بر جايگاه صرف سياسي و واژه اثني­عشريه به دليل عينيت­يافتن اعتقاد به دوازده امام بوده است.

از سوي ديگر، منتسبان به شيعه اماميه اثني­عشريه تنها گروهي هستند که براي گمراه­نشدن از صراط مستقيم، در کنار قرآن به عترت پيامبر(ص) يکي از دو ميراث گرانبهاي باقي‌مانده از ايشان ـ تمسک جسته‌اند و ايمان به سخن پيامبر(ص) را مبني بر جدانشدن عترت و قرآن از هم، براي هدايت مردم، در مقام عمل نيز به اثبات رسانده‌اند.

تنها آنان عترت پيامبر(ص) را مراجع علمي و فقهي مي‌دانند و اگر شيعه اماميه اثني­عشريه نبود، به واقع، گروهي نبود که در کنار قرآن، به عترت نيز چنگ زند و به فرمايش پيامبر(ص) عمل کند. در واقع، اگر اعتقاد آنان درباره امامان دوازده­گانة معصومشان نبود، مصداق عترتي که از قرآن جدا نمي‌شود، تا در حوض بر پيامبر وارد شود، شناخته نمي‌شد و اين حديث پيامبر(ص) مفهوم روشني نمي‌يافت.

دوازده امامِ شيعه اماميه اثني­عشريه در ميان مسلمانان، تنها کساني هستند که مي­توان درباره آنها گفت دين بدون شناختشان ناقص و مردن، مرگ جاهلي خواهد بود؛ زيرا به تصريح قرآن، با اعلام رسمي امامت، دين تکميل و نعمت تمام شده است.

باز به اعتراف مخالفان، پيشوايان معصوم شيعه اماميه اثني‌عشريه تنها مصداق‌هاي صحيح دوازده خليفه‌اي هستند که پيامبر از آمدنشان خبر داده و فرموده که دين با وجود آنها استوار خواهد بود. شيعيان امامي بر اساس احاديثي از پيامبر(ص)، پيش از تولد بيشتر امامان، نام‌ها و ويژگي­هاي آنان را مي‌دانسته، اين دانش را نسل به نسل به يکديگر انتقال داده­اند؛ به­طوري­که بعدها در کتاب‌هاي مهم حديثي ثبت شده است.

كتاب «بررسی تاریخی تفکر شیعه اثنی عشریه» به قلم غلامحسین محرمی  با قیمت  15000 تومان در اختيار مخاطبان قرار گرفته است.

ایبنا