ديدار مسعود كيميايي از نمايشگاه كانسپتچوال آرت

1392/8/20 ۱۰:۵۵

ديدار مسعود كيميايي از نمايشگاه كانسپتچوال آرت

نمايش پنج دوره كاري بيژن رافتي كانسپتچوال آرتيست ايراني مقيم امريكا با حضور پررنگ چهره‌هاي شناخته شده جامعه هنري نظير مسعود كيميايي، علي مرادخاني، مرتضي كاظمي، عليرضا سميع‌آذر، واحد خاكدان و... در گالري آريانا آغاز شده است.

نمايش پنج دوره كاري بيژن رافتي كانسپتچوال آرتيست ايراني مقيم امريكا با حضور پررنگ چهره‌هاي شناخته شده جامعه هنري نظير مسعود كيميايي، علي مرادخاني، مرتضي كاظمي، عليرضا سميع‌آذر، واحد خاكدان و... در گالري آريانا آغاز شده است.

اين نمايشگاه دربرگيرنده برگزيده‌يي از آثار پنج دوره كاري رافتي و شامل چند اثر از مجموعه «آوردگاه» با تكنيك رنگ روغن روي كاغذ مخصوص، مجموعه «ياد نوشته» رنگ روغن روي بوم، مجموعه موسوم به قوطي سيگارها كه اندازه هر جعبه پلكسي گلاس 5×24×30 سانتيمتر و مجموعه«پرومته» هفت تابلوي «غيب گو»، «نشريه صبحگاهي»، «هواپيماي كاغذي»، «شيتيل»، «بگذار در قفسش پرواز كند»، «پل» و «جاني مقدس» همه آنها كولاژهايي هستند شامل بريده كتاب، تصاوير و نوشته تا سيگار، فويل، زينك و صفحه‌هاي چوبي كه روي ديوار رفته است و از مجموعه «روياي ايكاروس» نيز هفت تابلو كه هر كدام از آنها «الگوي 1 تا 7» نامگذاري شدند.

رافتي درباره آثاري كه در اين نمايشگاه ارائه داده است، گفت: در اين نمايشگاه بخشي از آثار پنج دوره كاري‌ ام را به نمايش گذاشتم. اين نمايشگاه شامل 40اثر است كه 32 اثر اين مجموعه شامل نقاشي‌هاي آبستره است و هشت ايستاليشن كه هر كدام از اين كارها شامل 40 اثر ديگرند كه با هم يك كليت را مي‌سازند. نقاشي‌هاي اين مجموعه نيز در ابعاد دو متر و 12 در 84 سانتيمتر روي بوم خلق شده و اين اندازه سال‌هاست كه مورد توجه من است.

او درباره ايستاليشن‌هايي كه در اين نمايشگاه به تماشا گذاشته است، گفت: ابتدا روي قوطي‌هاي سيگارلو (سيگار‌هاي كوچك برگ) از نقاشي و عكس‌هايي كه پيش از آن خلق كردم كلاژ و پس از آن اين قوطي‌ها را روي برگه‌هايي از كتاب‌هاي هزاره‌هاي گمشده «پرويز رجبي» كه براي نابينايان است و به خط بريل نوشته شده نصب كردم و در درون هر پاكت سيگار نيز يكي از شعر‌هاي منتشر نشده خود را قرار دادم كه در نهايت مجموعه‌يي از اين كلاژ‌ها با هم يك كليت واحد را مي‌سازند. در واقع من با انجام اين كار اشاره به فلسفه‌يي دارم كه معتقد است: از همان موقع كه تمدن شكل گرفته انسان‌ها در يك باكس زندگي مي‌كنند. اين اثر مربوط به پنج سال پيش است و كاري شبيه به اين اثر را براي يك سالن بزرگ در ساختماني در منطقه فرشته تهران ساخته بودم كه قرار بود تبديل به مركز هنرهاي تجسمي شود اما دوستاني كه مرا در انجام اين كار همراهي مي‌كردند بيشتر به فكر تجارت بودند و اين مركز ايجاد نشد.

او كه سال‌ها در خارج از ايران زندگي كرده و در نمايشگاه‌هاي متعددي در خارج از ايران حضور داشته است درباره روند جريان هنري ايران مي‌گويد: جريان هنري ايران روندي رو به رشد دارد اما فاصله آن با جريانات هنري در خارج از ايران به ويژه امريكا و اروپا فاصله زيادي دارد.

او اضافه كرد: هنر در واقع كار گروهي محسوب مي‌شود اگر همكاري افراد مختلف در اين زمينه نباشد كار هنري صورت نمي‌گيرد. اگر فضاي مناسب براي ارائه آثارم وجود نداشت من نمي‌توانستم آثارم را در قالب يك نمايشگاه در معرض تماشا قرار دهم. هنر در خارج از ايران بستگي به زندگي هنرمند دارد و به اندازه زيادي دروني است اما در ايران بيشتر به سمت بازار سوق دارد

به همين دليل مي‌توان گفت فاصله زيادي با كشورهاي ديگر داريم. درامريكا و كشورهاي اروپايي سال‌ها طول مي‌كشد كه يك آرتيست تجربيات لازم در زمينه كاري خود را به دست آورد و پس از آن، از بين تعداد زيادي از افراد كه هر ساله آموزش‌هاي لازم را در اين زمينه ديده‌اند، تعداد كمي موفق مي‌شوند به زبان شخصي خود نزديك شوند.

واحد خاكدان، نقاش پيشكسوت درباره آثار بيژن رافتي گفت: من حدود 16 سال است كه با بيژن رافتي و آثارش آشنا هستم، از نظر من آثار رافتي موضع‌گيري‌هاي آوانگاردي دارند. او هنوز روي مواضع و قواعدي كار مي‌كند كه كشش به جست‌وجو و تجربه‌هاي جديد دارد و علاوه بر اين رد پاي پست‌مدرنيستي نيز در آثارش ديده مي‌شود.

نظر دهید
نظرات کاربران

کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.

گزارش

برچسب ها

اخبار مرتبط

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: