1397/3/2 ۰۸:۳۵
دشمنی خاندان اُمَوی و عباسی با اهل بیت از دیرباز وجود داشت. هر كدام از این خاندان جور به نوبهی خود آزار و اذیت فراوانی به اهل بیت و آل علی(ع) روا داشتند و حتی از به شهادت رساندن امام معصوم ابا نمیكردند.
دشمنی خاندان اُمَوی و عباسی با اهل بیت از دیرباز وجود داشت. هر كدام از این خاندان جور به نوبهی خود آزار و اذیت فراوانی به اهل بیت و آل علی(ع) روا داشتند و حتی از به شهادت رساندن امام معصوم ابا نمیكردند. وقتی مامون بر مسند قدرت نشست، از نفوذ امام رضا(ع) در میان مردم آگاه بود و چون میخواست هم امام را تحت نظر داشته باشد و هم خود را فردی دوستدار اهل بیت نشان دهد تا اقبال عمومی را به خود جلب كند، دستور داد تا امام رضا(ع) را از مدینه به خراسان آوردند و با اصرار فراوان ولایتعهدی خود را به امام، واگذار كرد. سرانجام روز دوشنبه هفتم ماه رمضان سال 201 ق، منشور ولایتعهدی به خط مأمون نگاشته شد و در پشت همان ورقه، حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) نیز با ذكر مقدمه ای پر از اشاره و ایماء، قبولی خود را اعلام فرمود؛ ولی یادآوری كرد كه این امر به انجام نمیرسد. آنگاه در كنار همان مكتوب، بزرگان و فرماندهان كشوری و لشكری، این عهدنامه را گواهی نمودند. از این پس به امام، الرضا من آل محمد(ص) میگفتند یعنی كسی كه از آل محمد به وی (مامون) راضی شده است. مامون دختر خود، ام حبیب را به ازدواج آن حضرت درآورد و شعار عباسیان راكه لباس سیاه بود، تبدیل به شعار علویان و لباس سبز نمود. بررسی اوضاع و شرایط سیاسی زمان مأمون نشان میدهد كه وی با یك سلسله دشواریها و مشكلات سیاسی روبرو شده بود و برای رهایی از این بن بستها تلاش میكرد. او سرانجام به منظور حل این مشكلات، یك سیاست چند بعدی در پیش گرفت كه همان طرح ولیعهدی امام رضا(ع) بود.
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید