کاغذ / مترجم: اقبال یغمایی

1396/7/24 ۱۱:۵۱

مردمان، پس از اختراع خط، با ولع و اشتیاق فراوان در پی پیداکردن چیز مناسبی بودند که مطالب و آرمانهای خود را روی آن بنویسند. استخوان، سنگ، چوب، پارچه، صفحه های گل رس یا فلز، برگهای پهن درختان، پاپیروس، همه آزمایش شد و هیچکدام صفات و شرایط لازم را نداشت. آخر فکر بشر گذشته به اینجا رسید که برای نوشتن، پوسن حیوانات را به کار برد.

مردمان، پس از اختراع خط، با ولع و اشتیاق فراوان در پی پیداکردن چیز مناسبی بودند که مطالب و آرمانهای خود را روی آن بنویسند. استخوان، سنگ، چوب، پارچه، صفحه های گل رس یا فلز، برگهای پهن درختان، پاپیروس، همه آزمایش شد و هیچکدام صفات و شرایط لازم را نداشت. آخر فکر بشر گذشته به اینجا رسید که برای نوشتن، پوسن حیوانات را به کار برد. این چاره جوئی و تدبیر ارزش پیدا کرد، چنانکه تا قرن چهاردهم میلادی، بعض خط نویسان اروپائی و آمریکائی از این وسیلۀ ابتدائی استفاده می کردند و گوتانبرگ متولد در مایانس (1400-1468) نیز بر روی سیصد پوست گوسفند کتاب انجیلی چاپ کرد، اما چون پوست گران بود، همه کس بدان دسترس نداشت.

خط نویسان چین در قرن اول دورۀ جدید، کتابت بر روی استخوان و پوست درختان و امثال آنرا رها کرده، از شاخه های بسیار نازک و قابل انعطاف صفحه های حصیر مانند صاف و همواری می پرداختند و از آن دفترها و کتابها فراهم می کردند.....

یغما، سال پنجم مهر 1331 شماره 7 (پیاپی 52)

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی