دیوان صبور کاشانی

1396/4/26 ۱۳:۰۱

دیوان صبور کاشانی

این اثر به کوشش سیدمحمّد راستگو و معصومه عدالت‌پور، به عنوان پایان‌نامه در سال‌های 1386و1387تصحیح و تعلیق و پس از آن، در سال 1395 به مناسبت برگزاری همایش سه نسل از یک خانواده (شصت و پنجمین سال درگذشت ملک‌الشعرای بهار) چاپ شد. این کتاب دربرگیرندۀ سه فصل است.


 

این اثر به کوشش سیدمحمّد راستگو و معصومه عدالت‌پور، به عنوان پایان‌نامه در سال‌های 1386و1387تصحیح و تعلیق و پس از آن، در سال 1395 به مناسبت برگزاری همایش سه نسل از یک خانواده (شصت و پنجمین سال درگذشت ملک‌الشعرای بهار) چاپ شد. این کتاب دربرگیرندۀ سه فصل است. فصل اوّل که به معرّفی شاعر می‌پردازد از بخش‌های زیر تشکیل شده است:

زندگی‌نامۀ میرزا احمد صبور کاشانی، نام و نشان، تولّد و مرگ، مشاغل، اخلاق و رفتار، بستگان، سفرها، ممدوحان صبور، شاعران معاصر صبور، میرزا احمد صبور در تذکره‌ها و تاریخ‌ها، واقعۀ شهادت صبور، شعر صبور، صبور و دیگران، معرّفی نسخه‌های خطّی احمد میرزا و روش تصحیح.

فصل دوم اشعار شاعر را به ترتیب در قالب‌های زیر می‌آورد:

غزل‌ها، ترکیب‌بندها، قصیده‌ها، قطعه‌ها، مثنوی، رباعی‌ها

فصل سوم کتاب هم به تعلیقات اختصاص دارد

معرفی شاعر:

میرزا احمد صبور کاشانی (تولد: بین 1175 و 1185/وفات: 1228ه.ق)، زاده و پروردۀ کاشان و اصالتا، آذربایجانی است. تخلّص او صبور است. پدرش، محمّدعلی خان، وزیر لطف‌علی خان زند بوده. صبور، برادرزادۀ فتح‌علی خان صباست و شاعر و ادیب برجسته، ملک‌الشّعرای بهار، احتمالا، از نوادگان اوست. میرزا احمد از شاعران دربار فتح‌علی شاه قاجار و از نزدیکان و منشیان پسرش عبّاس میرزاست که پس از استقرار این شاهزاده در آذربایجان، از پایتخت به آنجا رفت. او در نظم و نثر و انشا، مقامی عالی داشت. همۀ تذکره‌ها از اخلاق و رفتار ستوده و پسندیدۀ صبور یاد کرده‌اند. این شاعر، زمانی، در منصب سرهنگی در اصفهان و مدتی در تبریز و گیلان سپری کرده و سرانجام، در جنگ ایران و روس در لنکران تالش کشته و در همانجا به خاک سپرده شده است. ممدوحان صبور در شعر، فتح‌علی شاه، ولیعهد او، عباس میرزا، و نیز چند تن دیگر از درباریان بوده‌اند و 14 قصیده نیز در مدح پیامبر خدا (ص) و پیشوایان دین (ع) سروده‌است. او معاصر شاعران برجسته‌ای چون صبای کاشانی، سحاب، مجمر و نشاط اصفهانی بوده است. صبور از شاعران دورۀ بازگشت است؛ یعنی در قصیده، پیرو قصیده‌سرایان خراسانی و در غزل، پیرو غزل‌سرایان عراقی به ویژه سعدی و حافظ است. او در قالب‌های گوناگون قصیده، غزل، رباعی، مثنوی، ترکیب‌بند و قطعه طبع‌آزمایی کرده است؛ البته گرایش او بیشتر به قصیده و غزل است.
شناسنامۀ کتاب:

نام: دیوان صبور کاشانی (میرزا احمد شهید)

مصحح: سیدمحمّد راستگو و معصومه عدالت‌پور

نشر: تهران، منشور سمیر، 1395

حجم: 378 صفحه

معرفی از : فاطمه هجری

منبع: سلیس

 

 

نظر دهید
نظرات کاربران

کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.

گزارش

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: