تاریخ در چنین روزی

ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخاری معروف به امام بُخاری از محدثین بزرگی است كه علم و درایت و وثوق او، مورد قبول همگان می‏ باشد. امام بخاری جهت تحصیل و تصحیح احادیث نبوی به سرزمین‏های مختلف سفر كرد و از بزرگان حدیث، استفاده‏ ها نمود. وی كتاب جامع صحیح را كه به صحیح بخاری معروف است، نگاشت. این كتاب یكی از كتب صحاح سته‏ ی (كتب ششگانه‏ ی حدیث) اهل سنت و به قولی صحیح‏ترینِ آن‏ها بوده و حاوی نه هزار حدیث نبوی است كه از میان ششصد هزار حدیث استخراج شده‏ ند. معروف است كه پیش از نقل هر حدیث در آن كتاب، وضو گرفته و دو ركعت نماز می‏خواند.

پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت از طرف جمهوری اسلامی ایران، آتش‏ بس میان طرفین از تاریخ ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ش برقرار شد. شورای امنیت پیش از آن و در تاریخ هجدهم مردادماه سال ۱۳۶۷ش، قطعنامه ۶۱۹ را تصویب كرد كه به‏ موجب آن، گروه ناظران نظامی ایران و عراق و سازمان ملل (موسوم به یونیماك) كه از حدود ۴۰۰ نفر از ۲۵ ملیت مختلف تشكیل شده بود، در مرزهای دو كشور مستقر شدند.

آیت‏ الله میرزا محمد ثقفی در حدود سال 1273 ش (1313 ق) در تهران تولد یافت. ایشان پس از گذراندن مقدمات علوم اسلامی، برای ادامه تحصیل، راهی حوزه علمیه قم شد و از محضر استادان نامداری همچون سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و حاج شیخ عبدالكریم حائری یزدی بهره برد و از آنان اجازه اجتهاد و روایت گرفت. آیت‏الله ثقفی پس از آن به تهران بازگشت و تا پایان زندگی به تالیف كتاب، ارشاد مردم و انجام وظایف شرعی پرداخت.

محمود درویش در سال ۱۹۴۱م در البروه روستای شرقی عكا متولد شد. وی در سال ۱۹۴۸م پس از اشغال فلسطین به‏ وسیله صهیونیست‌ها آوارگی را تجربه كرد. "گنجشگ‌های بی‌بال"، "برگ‌های زیتون"، "عاشقی از فلسطین"، "گنجشک‏ها در الجلیل می‌میرند"، "چرا اسب را تنها گذاشتم" و "از آنچه که کرده‌ای پوزش مخواه" از كتاب‌های این شاعر است. یكی از روزهای میانی سال ۱۹۶۴م بود كه محمود درویش جوان یكی از اشعارش را برای جمعیت زیادی خواند و شاید پیش از آن هیچ‌كس گمان نمی‌كرد كه روزی نام او به‏ عنوان یكی از تأثیرگذارترین شاعران عرب به یادگار بماند. "روزهای بعد از این اتفاق" اثر خوانده شده درویش در سراسر فلسطین و جهان عرب پخش شد و نام وی بر سر زبان‌ها افتاد؛ هرچند در آن زمان چهار سالی از چاپ اولین اثر این نویسنده می‌گذشت. این شاعر دنیای عرب، آن‌ چیزی را می‌دید كه بسیاری نمی‌توانستند: در نگاه به زندگی، سیاست و حتی مردم اطرافش متفاوت بود و احساسش را طوری با كلمات بیان می‌كرد كه به‏ نظر می‌رسید واژه‌ها تنها برای او ساخته شده‌اند.

هرمان هسه در ۲ ژوئیه ۱۸۷۷م در شهر كالو واقع در كشور آلمان در خانواده‌ای فرهنگی دیده به جهان گشود. وی به‌واسطه مادرش كه فرزند یك استاد هندشناس بود با فرهنگ شرقی از جمله فلسفه هندوستان آشنا شد؛ به‏ همین دلیل نیز رد فلسفه مشرق‏زمین در تمام آثار او به چشم می‌خورد. رمان «زیر چرخ» از محوری‌ ترین نوشته‌های این نویسنده است كه در سال ۱۹۰۶م منتشر شد. این رمان منعكس‌كننده نشانه‌های موجود در مجموعه آثار اوست. این كتاب، نمایشی از تضاد بین آزادی‌های فردی و فشارهای تخریبی در جوامع مدرن است. رمان‌های هسه یكی پس از دیگری به انتشار رسیدند تا فعالیت‌های ادبی او درنهایت در سال ۱۹۴۶م برایش جایزه نوبل ادبیات را به ارمغان آورد. او علاوه بر جایزه نوبل، هشت جایزه ادبی دیگر از جمله جایزه جهانی گوته را به دست آورده است. طی عمر ۸۵ ساله خود، هسه زندگی پر از فراز و نشیبی را تجربه كرد.

پس از آن كه در ششم اوت 1945م اولین بمب هسته‏ ای بر شهر هیروشیما فروریخت، در نهم اوت نیز، دومین بمب هسته‏ ای امریكا، شهر ناكازاكی ژاپن را به كام مرگ و ویرانی كشاند. در این روز بر اثر بمباران هسته ‏ای ناكازاكی در حدود هشتاد هزار نفر كشته و ده‏ها هزار نفر دیگر زخمی شدند. تلفات جانی این حادثه، تنها به آن روز بر مردم ژاپن محدود نمی‏ شود. چرا كه برخی از زخمی‏ ها، سال‏ها پس از این حادثه جان باختند. علاوه بر آن، عوارض شدید روحی و پیامدهای زیست محیطی نیز در ادامه این بمباران، خسارت ژاپن را بیشتر نمود. استعمال بمب هسته‏ ای در ژاپن كه به انهدام كامل دو شهر پرجمعیت ژاپن و كشتار فجیع صدها هزار نفر انجامید، بزرگ‏ترین فاجعه بشری در طول جنگ جهانی دوم به شمار می‏ آید كه پس از گذشت ده‏ها سال، هنوز مورد بحث مطبوعات و محافل سیاسی اجتماعی جهان است.

شیخ الفقهاء، استاد الحكماء، رئیس الاُدبا، علامه‏ ی دهر، شیخ الاسلام و المسلمین، شیخ بهاءالدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد حارثی همدانی جمعی عاملی معروف به شیخ بهایى از شاگردان شهید ثانی و یكی از علمای بزرگ شیعه و از افتخارات جهان اسلام می ‏باشد. شیخ بهایى فقیهی اصولی، محدث رجالی، مفسر، ریاضی‏دان، حكیم، متكلم، ادیب، شاعر، جامع علوم عقلی و نقلی بود و بالجمله در علوم متنوع، گوی سبقت از افاضل و دانشمندان ربوده است. وی در سال 953 قمری در بعلبك لبنان به دنیا آمد. در طول حیات پربار خویش مسافرت‏های زیادی به نقاط مختلف جهان داشت و از محضر اساتیدی برجسته در رشته‏ های گوناگون استفاده نمود. شیخ بهایى در این سفرها توانست در بسیاری از علوم، مانند: هیئت و نجوم، ریاضیات، تفسیر قرآن، فقه و اصول، علم حدیث، ادبیات فارسی و عربی و طب و مهندسی متبحّر گردد و در تمامی آن‏ها كُتُبی را به رشته ‏ی تحریر درآورد.

استاد ابوالقاسم نجف‏ آبادی معروف به پاینده در سال 1292 ش در نجف آباد به دنیا آمد. ابتدا به تحصیل علوم قدیم روی آورد و در اصفهان به تكمیل آن پرداخت. دشواری معیشت او را ناگزیر به كار در چاپخانه نمود و این شغل، نقشی بنیادی در گزینش راهی داشت كه پس از آن، پاینده به آن روی آورد. پاینده در سال 1308 فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز كرد و در 19 سالگی به تهران رفت و با روزنامه‏ ها و مجلات گوناگون همكاری نمود. وی در 1321 مجله صبا را بنیان نهاد و آن را تا 9 سال انتشار داد. ابوالقاسم پاینده نزدیك به چهل اثر از خود به جای نهاد كه بزرگ‏ترین آن، ترجمه قرآن مجید است و با اصلاحاتی كه پس از چاپ نخست آن انجام داد، آن را از ترجمه های موفق قرآن گردانید و به سبب آن در سال 1336 مورد تقدیر قرار گرفت.

پس از شكست آلمان در جنگ جهانی دوم، متفقین از ژاپن خواستند تا خود را تسلیم نماید. اما این درخواست با مخالفت ژاپن مواجه شد. از این رو، در آخرین روزهای جنگ جهانی دوم، سران ایالات متحده امریكا تصمیم گرفتند برای نخستین بار در جهان از بمب هسته‏ ای استفاده كنند. این بمب به میزان 20 هزار تن ماده منفجره تی. ان .تی قدرت تخریب داشت. در این میان، علی‏رغم مخالفت دانشمندان هسته‏ ای امریكا برای استفاده از این بمب در شهرها و مناطق پرجمعیت، هاری ترومن، رئیس جمهور وقت امریكا به این مخالفت‏ها اعتنا نكرد و به دستور او در روز ششم اوت 1945م، نخستین بمب هسته ‏ای كه نام رمز آن را پسر كوچولو گذاشته بودند بر شهر ژاپنی هیروشیما افكنده شد. این بمب، شهر هیروشیما را كه در آن زمان بیش از 340 هزار نفر جمعیت داشت به جهنمی از آتش و دود مبدل ساخت و هشتاد هزار نفر را در دم كشت.

ابوبكر محمد بن سيرين بصري، فقيه و راوي حديث بود كه از تابعين، احاديث فراواني را نقل كرده است. وي در سال 31 يا 33 هجري قمري به دنيا آمد. در ابتدا شغل بزّاري داشت و بسيار زيباو با جمال بود. روزي زني وي را به بهانه‏ ي خريد اجناس بزازي، به خانه‏ ي خود برد و او را به گناه فرا خواند و به او گفت: در صورتي كه خواسته ‏ام را برآورده نسازي، آبرويت را مي‏ برم. ابن‏ سيرين براي آن‏كه حس تَنَفر و انزجار را در زن برانگيزد خود را به نجاست آلوده مي‏كند وبه اين ترتيب خود را از گناه مي‏ رهاند. مي‏ گويند در نتيجه‏ ي آن تقوي، وي به علم تعبيرخواب آگاه گرديد، به‏ حدي كه او را "تاليِ يوسف صديق" مي‏ شمارند.