مونس العشاق

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از عمادالدین میر عربشاه یزدی (مشهدی) از همروزگاران حافظ، كه این مثنوی را در 782ق/1380م سروده است. مثنوی است عرفانی، در داستان حسن و عشق با استعاره از یوسف و مصر و كنعان، و گویا نظم «مونس العشاق» شهاب‌الدین سهروردی (د 587 ق/1191م) باشد، در پیرامون 1910 بیت. در آغاز آن از ممدوح حافظ شیرازی ستایش كرده است: دارای جهان نصرت دین خسرو كامل/ یحیی بن مظفر ملك عالم و عادل. چاپ شده است.
آغاز:
صد حمد و ثنا ز جان دمادم
وز صورت آب و خـاك آدم
بــر حضرت ذوالجـلال اوحد
قیوم قـدیـم و حـی و سـرمد
انجام:
زد طایـر سدره پر بـر افلاك
طی گشت بساط نطق ادراك
از جـان صلوات شد مقـالش
بـر حضرت مصطفی و آلـش
منابع دیگر:   نسخه ‏ها، 3250/4 (2 نسخه)؛ ذریعه، (3)768/9«دیوان میرعماد مشهدی»، همانجا 313/19 «مثنوی مونس العشاق...»؛ مشترك، 440/7.
(3)165،   نسخ خوش، احمد بن علی شیرازی، (910ق) در «پنج گنج» نظامی گنجوی (ص240-288)، با سرلوح. (عكس)  
شمث‍ 316334
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش، 1007 (مشترك، 440/7).

خرید فایل اسکن