کنز الاشتها؛ دیوان بسحاق

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از جمال‏ الدین ابواسحاق شیرازی مشهور به بسحاق اطعمه. كه مرگ او را 814، 819، 827 و 830 ق نوشته ‏اند. سروده‏ هایی ست در قالب‏های قصیده، غزل، رباعی و تك بیت همه در توصیف خوراكی‏ها، با دیباچه ‏ای به نثر كه در آن نام خود و كتاب (كنز الاشتها) و سبب سرودن این‌گونه سخنان را گفته است. و در پایان خاتمه‏ ای به نثر.
آغاز (دیباچه): سپاس بی قیاس و حمد بی‏عد رازق بی سبب و خالق بی تعب را كه حلوای دلپذیر.
آغاز (متن): گوش و هوش و دل و جان یك نفس با من بدار.
انجام: و از خواب آشفته دیدن در امان، حق سبحانه و تعالی انشاءالله…
منابع دیگر: دبا، 125/12 واژۀ بسحاق؛ نسخه‏ ها، 3058/4؛ مشترك، 486/7 مشار، 4147/4 (1 چ)؛ ذریعه، (1)135/9 «دیوان بسحاق»؛ اعلام، 311/1 بسحاق؛ نفیسی، 889/2 بسحاق (نمایه).
(1)430، نستعلیق پخته، (احمد ابراهیم حسن خواجه شیرازی، 842 ق) (ص 1-127 متن) سپس خاتمه (ص 127-136) (عكس).
شمث‍ 317650
اصل نسخه: ملك، ش 1236 (ملك، 121/8).

خرید فایل اسکن