کلیات منیر

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از ابوالبركات منیر لاهوری، منیر بن عبدالمجید ملتانی (1019-1054ق/1610م-1644م). مجموعه منظومه‏ های اوست. شمار این منظومه‏ ها و جابجایی آنها یكسان نیست. نسخۀ در دست دربرگیرندۀ:
1- میخانه؛ ساقینامه.
یكی از هفت مثنوی او بنام «هفت اختر» است.
آغاز:   بود بر لب آشنایی قدح. (گ 1-8).
2- ساز و برگ.
یكی دیگر از آن هفت مثنوی اوست.
آغاز:   خداوندا دل فیض آشنا ده. ( گ 9-14).
3- گلدسته.
گزیده‏ای ست از سروده‏های او.
آغاز:   این منتخب از بهر دل معنی یاب. (گ 15-38).
4- رمز و ایما.
مثنوی ست ادبی ـ عرفانی.
آغاز:   الهی بهر درس «رمز و ایما». (گ 38-51).
5- بهار جاوید.
مثنوی ست در وصف بهار.
آغاز:   الهی بلبل گلشن پرستم. (گ 52-94)، نستعلیق خوش قاضی صدرالدین محمد.
6- دستنبوه.
گزیده‏ ای است از سروده‏های او.
آغاز:   این منتخب از بس كه فتاده نیكو. (گ 94-144).
منابع دیگر:   ذریعه، (3)1115/9 «دیوان منیر لاهوری»؛ اعلام، 2375/3.
313،   نستعلیق پخته و خوش، قاضی صدرالدین محمد، سدۀ 11ق. 144 گ 16 س. (عكس).     شمث‍ 316082
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش 1123.

خرید فایل اسکن