شناخت امام؛ رسالۀ اسماعیلی

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

ناشناخته. به نوشتۀ استاد مدرس رضوی، احوال و آثار: 626 به روزگار تهماسب یكم (984-930ق) نگاشته شده و در 1947م در قاهره بكوشش ایوانف چاپ شده است. و می‏افزاید سروده‏ هایی كه در آن از خواجۀ طوسی دانسته شده، سست است و نباید از وی باشد.
برای نشانی از نسخۀ در دست: خواجۀ طوسی دارد كه: ای در جوار رحمت تو كون را مكان... و ای هر دو عالم از تو و، تو دور از این و آن. دیگر باید دانست كه غرض از ظهور امام در این اكوان همین به سبب وجود این اكوان است، نه چیز دیگر. و چون شناخت امام ثابت شد، بعد از این شناخت «حجت» شروع می‏نماید. و آن آنست كه بدانی كه حجت كسی را می‏گویند كه معنی او و امام از روز ازل یكی باشد. و غرض از ظهور آن در این عالم كمال اهل تربیت باشد (ص 6)... دربارۀ سلمان فارسی می‏گوید از عایشه پرسیدند كه تاكنون جبراییل را دیده‏ ای، گفت هرگز؟ جز آنكه سلمان را می‎دیدم كه پابرهنه به اطاق حضرت می‎‏رفت و خلوت می‌کرد و... (ص 8).
آغاز (افتاده):   ظهور می‏كند، اما ظهور شكلی... چنانكه عزیزی دارد كه: ظهور معنوی امروز اگر ندارد سود ـ ظهور شكلی فردا چه سود دارد هم. ودیگری می‏فرماید: ظهور معنوی قایم است دعوت او ـ و از آنچه هست نه افزون شود، نه گردد كم.
انجام:   در بیان تأویلات است. بدانكه قیامت به مذهب این فرقه ظاهر شدن حقیقت چیزهاست نه ظاهر چیزها، چنانكه ظاهریان گویند... و روح دین كه حقیقت است به روح بسته شده.
(1)18،   نسخ خوش، پایانی سدۀ 10ق (ص 2-38)، (عكس).
شمث‍ 130882
اصل نسخه:   نزد زنده‌یاد استاد محمد تقی مدرس رضوی بوده. فیلم آن دانشگاه، ش 2835. (فیلمها، 735/1).

خرید فایل اسکن