رسالۀ اسماعیلی؛ نعمتها و خوشیها و لذتها

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (597-672ق/ 1201-1273م). گفتاری است كوتاه، بخشبندی‌نشده. آغاز می‏ شود به اینكه بیشتر گویند لذتها بر 3 گونه‏ اند: شكم، فرج و لباس. و جمله جانوران در این لذتها با مردم شریكند. پس هر كه تنها به این لذتها مشغول باشد به پایه جانوران كفایت كرده است.
خواجه رساله ‏ای در این زمینه به عربی نیز دارد. (نك‍ . احوال و آثار: 572 «رسالة النصیریة»). زنده‌یاد استاد مدرس رضوی نسخه‏ ای از این رساله را به نام دوم روایت كرده است، كه گویا همین نسخۀ در دست باشد (مدرس رضوی، احوال و آثار، 592).
آغاز:   خواجه نصیرالدین محمد طوسی می‏ فرماید. مردم بیشترین این چنین گویند، كه هر چه طبع و نفس را خوش آید نعمت او بود و این خوشیها و لذتها بر سه وجه است.
انجام:   و بهشت سرمدی ایشان را بر روی گشاد. انشاءالله تعالی. آمین رب العالمین. و السلام علی من اتبع الهدی.
منابع دیگر:   اعلام، 1242/2 طوسی؛ طبقات، 168/7؛ مشار، مؤلفین، 730/5 فهرستواره، همانجا 244/6 «نعمت‌ها...»، همانجا 765 طوسی (نمایه).
(7)18،   نسخ خوش، بی‏ تاریخ، پایانی سدۀ 10ق، (ص 145-148). (عكس).     شمث‍ ‍130882
اصل نسخه:   نزد شادروان استاد محمدتقی مدرس رضوی بوده، فیلم آن در دانشگاه، ش 2835 (فیلم‌ها، 735/1).

خرید فایل اسکن